یادداشتهایی از کارگردان فیلم ثارالله
همراه با کاروان حسینی تا اربعین | شانزدهم صفر
مجتبی فرآورده
نور حسین خانه ای گِلین را نشان می داد، پُر امید، پُر نور، بی نظیر و بی همتا، خانۀ پنج تن آل کسا، خانۀ اهل بیت مصطفی، خانۀ رُخصت دادۀ خدا.
نور حسین خانه ای گِلین را نشان می داد، پُر امید، پُر نور، بی نظیر و بی همتا، خانۀ پنج تن آل کسا، خانۀ اهل بیت مصطفی، خانۀ رُخصت دادۀ خدا.
«آیا کمک کننده ای هست که مرا کمک کند؟» آسمان غُرید و زمین نالید از استغاثۀ حسین، اما از میان اهل کوفه و مکه و مدینه و بصره و شام، و از میان سی هزار سپاه، صدایی به یاری بر نخواست، فریاد استغاثۀ حسین پیاپی به گوش می رسید، اما مردمان در سکوت بودند، گویی همه مسخ بودند، کَر بودند، کور بودند، گویی مُرده بودند.
اربعین یکی از ایامی است که در تاریخ، شیعیان بدان اهتمام ویژهای دارند و این روز را بزرگ میدارند.
علت این اهتمام چیست؟ چه چیزی باعث شده است که همه ساله شیعیان آن را زنده نگه دارند؟
انبیاء و مُرسَلین، آدم و شیث و ادریس، تا نوح و ابراهیم و موسی و عیسی، صاحبان عهد و شریعت و صبر فرود آمدند. محشری در کربلا برپا شد، صاحب نور فرود آمد، روشنی روی روشنی آمد، کربلا نور باران شد، و حسین بر منبری نشست از نور، به مهمانان خود مهربانی بخشید.
چقدر این دنیا پُر است از اینان و کوفیان و حاجیان بی عمل گِرد طواف، چقدر این دنیا پُر است از محبین بی معرفت، و چه اندکند، افرادی همچو حبیب و بُریر و زهیر و عابس و انس، حُر و جناده و عمرو، حتی وهب!
اگر حسرت و آه قلب را بِشکافد، قلب من در خور شکافتن است، اگر جان خود را فدایت می کردم، ارزش و کرامت بود، توشۀ قیامت بود، صد حسرت و افسوس که با تو وداع کردم، به تو پُشت کردم، آنانی که در کنارت ماندند، آسوده و رها، نجات یافتند، من و امثال من، اهل نفاق بودیم و ضرر کردیم.
«بگو: اگر پدران و پسران و برادران و زنان و خاندان شما و اموالی که گرد آوردهاید و تجارتی که از کسادش بیم ناکید، و سراهایی را که خوش میدارید، نزد شما از خدا و پیامبرش و جهاد در راه او دوستداشتنی تر است، پس منتظر باشید تا خدا فرمانش را [به اجرا در] آورد.»
«و خداوند گروه فاسقان را راهنمایی نمیکند.»
ای ملائک من، ای ساکنان آسمانهای من، آسمان بنا شده و زمین گسترده و ماه تابان و خورشید درخشان، و کهکشانهای چرخان و دریای روان و کشتی در جریان را، نیافریدم مگر بخاطر دوستی این پنج تن زیر کسا.
گفت : یا جَدّاه إنّی ناعیهٌ إلیک أخِی الحُسین. یا جدا! خبر مرگ برادرم حسین را آورده ام. یا جدا! حسین را در سرزمین کربلا کشتند، یا جدا! اُمّت را وصیت کردی با خویشانت به نیکی رفتار کنند، نه تنها نیکی نکردند، اهل بیت ترا لب تشنه کشتند ...
ای مردم! کدامیک از مردان شما پس از این مصیبت با نشاط خواهد بود؟ کدام دلی است که از غم و اندوه و درد خالی بماند؟ کدام چشمی است که از ریختن اشک امتناع کند؟ هفت آسمان بر او گریستند و ارکان آسمانها به خروش آمد و اطراف زمین نالید و شاخه های درختان و ماهیان و امواج دریا و ملائک مقرّب و همۀ اهل آسمانها در این مصیبت گریستند.
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×