امسال از این قافله جامانده‌ایم. این قافله که هزار و اندی سال است خاطرات آن‌روزها را زنده می‌کند.

هر قدرهم تصور کنیم .... امسال هم‌سفر پسر فاطمه نشدیم!

چه اجابت نزدیکی و چه وعده صادقی! که گفته بودند بهشت بر زائر این سفر واجب می‌شود. من پا به پای بهشت راه می‌روم تا جنه الله فی ارضه...

اما به درب صحن که رسیدی پیش از آنکه اشک‌هایت را پاک کنی دعا کن برای آن بازمانده از نسل عاشورا که شاید پای تک تک عمودها گریسته است... .

اکنون از ذریّۀ زهرا، تنها یک نفر باقی مانده بود، مهدی! مظلوم و تنها و بی کس و غریب، همچون حسین! مگر نه آنکه خون حسین فرقان حق و باطل است؟ مگر نه آنکه نور حسین هادی است؟ چرا از خون حسین، از نور حسین بهره نمی بریم؟ چرا کشتی نجات حسین را تنها به نظاره نشسته ایم و به ریسمان او چنگ نمی زنیم؟

فکر کن در مسیر 80 کیلومتری، بین بیست میلیون زائر، دو نفر دنبال هم بگردند.

دو نفر که هیچ نام و نشانی از هم ندارند.

ایرانیان از دیر باز به زیارت عتبات می رفتند. گزارش هایی از هماهنگی حکومت ایران و کشور های همسایه در این باره وجود دارد. که در یادداشت زیر گزارشی از آمار زائران عتبات در زمان ناصردین شاه است

این یادداشت قسمتی از پرونده «تاریخ زیارت امام حسین (ع)» است.

زیارت اربعین در میان شیعیان از جایگاه والایی برخوردار است. شیعیان هرساله در روز اربعین پیاده به سوی بارگاه مطهر امام حسین (ع) می روند. در کلام ائمه (ع) این زیارت از علامات مومن یاد شده است و خود متن زیارتنامه امام حسین در روز اربعین بسیار جای تامل دارد.

وقایع عاشورا و بعد از آن، در زمرۀ اموری هستند که تا تاریخ زنده است شگفتی آدمی را برمی‌انگیزد و اوج مظلومیت اهل بیت (ع) را در تمامی اعصار، فریاد می‌زند. خداوند متعال به وسیله امام حسین (ع) حجت خویش را نه تنها بر مردم آن زمان، بلکه تا دنیا دنیاست بر همۀ مردمی که داستان شهادت امام حسین (ع) و اسارت خاندان مکرم ایشان به گوش آنها می‌رسد، تمام می‌کند.

معاویه از مروان خواست دختر حضرت زینب را برای پسرش یزید خواستگاری کند. همسر حضرت زینب (س) اعلام کرد که اختیار دختر به دست دایی‌اش امام حسین (ع) است. مروان نیز این خواستگاری را به عنوان آشتی میان بنی هاشم و بنی امیه به اطلاع امام حسین (ع) رساند. امام نپذیرفت و او را به عقد پسر عمویش در آورد.

گواهی می دهم که تو فرزند بهترین پیامبران و فرزند بزرگِ مومنینی، تو فرزند سلالۀ هدایت و تقوا و پنجمینِ از اصحاب کسایی، تو فرزند بزرگِ نقیبان و فرزند فاطمه سیدۀ بانوانی، چرا چنین نباشد، دست سیدالمرسلین ترا غذا داده و در دامن پرهیزکاران پرورش یافته ای.