امروز،
از قتلگاه تو،
هیچ‌کس دست خالی برنگشت...

چهارم ربیع الثانی مصادف است با سالروز میلاد حضرت عبدالعظیم حسنی (ع). ایشان فرزند عبداللّه بن علی، از نوادگان امام حسن مجتبی (ع) بود که نسبتش با چهار واسطه به آن حضرت می‌رسید. عبدالعظیم، از دانشمندان شیعه و از راویان حدیث معصومین (ع) و نیز از چهره‌های بسیار محبوب و مورد اعتماد، نزد اهل بیت عصمت و طهارت (ع) به شمار می‌رفت.

الگوی ما در اربعین، باید صاحبان این واقعه یعنی امام سجاد (ع) و حضرت زینب (س) باشند که جلو امویان ایستادند و توانستند کربلا و اسلام را زنده نگه دارند. نه مانند کسانی که سکوت کردند و چشم بر واقعیات بستند.

امامان شیعه ، امامان مفترض الطاعه هستند که از جانب خداوند منسوب شدهاند و مردم برای هدایت و عبادت خداوند، باید به آنها رجوع کنند.

امام حسین (ع) نیز سومین امام شیعیان بود که خصائل و خصوصیات رفتاری و اخلاقی، در زندگی وی نمایان بود. از این رو شایسته است مردم ائمه اطهار را اسوه و الگوی زندگی خویش قرار دهند.

‌‌‌خـداوند‌ متعال برای سهولت پیمودن راه هدایت و رسیدن به قلّه‌های سعادت، علاوه بر‌ دستورات‌ و کـتاب‌های آسـمانی، الگـوهای عملی را نیز معرفی فرموده است تا مردم با اقتدا به رفتار‌ آنها راه حقیقت و راستی را بـه‌درستی و آسانی بپیمایند. تمام انبیا‌ از این افراد هستند‌ و در رأس همه، پیامبر اکرم (ص) قـرار دارد.

خم شد. چیزی از زمین برداشت. باز خم شد. چیزی از زمین برداشت.
دوباره و چندباره. نزدیک رفتم به پرسش. نگاه کرد به آتش‌های فراوان سپاه دشمن.
فرمود: «فردا کودکانم در این بیابان، پی پناهی می‌دوند».
 

بین‌الحرمین، به صحن یا میدان میان حرم امام حسین و حضرت ابوالفضل (ع) گفته می‌شود. در چند دهۀ اخیر، این اصطلاح در ادبیات عاشورایی بسیار گفته می‌شود. سوای حرمین، خود بین‌الحرمین هم تقدس و جایگاهی در میان دوستداران اهل‌بیت (ع) یافته است. در اشعار و نوحه‌خوانی مداحان، واژۀ بین‌الحرمین به‌وفور دیده و شنیده می‌شود؛ اما این اصطلاح، اصطلاحی نو است و تا چند دهۀ پیش گفته نمی‌شد.

گزارشی وجود دارد که سر امام حسین (ع) هنگام ورود اهل‌بیت به کوفه، بر سر نیزه آیه‌ای از قرآن را تلاوت فرمود. اما در مجلس یزید چنین گزارشی نداریم.

نحوه جنگیدن در زمان های مختلف از قواعدی پیروی می کرده است. رعایت شئون جنگ برای اعتبار پیروزی جنگ امر مهمی بوده است در ادامه به توضیح بیشتر و پاسخ سوال خواهیم پرداخت

نوشتۀ زیر به بـخش‌هایی از سـخنان سیدالشهدا در مواجهه با افراد و حوادث در راه مکه تا کربلا به روش تحلیلی با چشمداشت ادراک اهداف آن حضرت توجه دارد. سعی کردیم حتی الامکان به شیوه‌ای روایی و تحلیلی، گفت‌وگوهای امام (ع) با شخصیت‌های مـهمی چون محمد بن حنفیه، فرزدق، حضرت زینب (س)، حر بن یزید ریاحی را بررسی کنیم؛ همچنین سخنرانی امام (ع) در منزل «شراف» و خطبۀ حضرت سیدالشهدا (ع) پس از ورود به کربلا  را بررسی کردیم تا بتوانیم از خلال سخنان بلیغ آن امام معصوم، به اهداف ایشان بـرای خـلق حماسه کربلا پی ببریم.