امشب ای دل بی‌قرار گریه‌ای

دامن یاسی، بهار گریه‌ای

هر نفس ساز شکفتن می‌کنی

در من آغاز شکفتن می‌کنی

عاقبت این دوتا مهار شدند

دو غزال حرم شکار شدند

تا که این دو علی علی  گفتند

همۀ دشت نیزه‌دار شدند

دور می‌شد دو رد پا از هم

در پی آن، دو تا صدا از هم

از همان دور بوسه می‌گیرند

جای بابا دوتا دوتا از هم

خورشید، شب، نگاه تو را خواب دیده است

مهتاب روی ماه تو را خواب دیده است

شرمندۀ نگاه تو هفت آسمان شده‌ است

پابند چشم‌هات زمین و زمان شده‌ است

هفتاد و دو ستارۀ خون‌آلود، حیران ماه و آینۀ رویت

می‌آید عطر کرب و بلا هر شب، از سمت استجابت گیسویت

طوفان چشم‌هات تماشایی‌ست، پلکی بزن تمام بیابان را

تا ابرهای حادثه برخیزد، از بین آسمان دو ابرویت

دلم تنگه دلم تنگه برادر

یه لشگر با تو می‌جنگه برادر

کمی آهسته‌تر جام بلورم!

که این صحرا پر از سنگه برادر

هنگام رحیل آسمان بود

دلشوره به جان آسمان بود

افتاد به دست و پای زینب

زنجیر مگر ز محرمان بود؟

زینب آورد امانتی‌ها را

سر به زیر و خجالتی‌ها را

سینه‌زن‌های اکبر و اصغر

اولین بچه هیئتی‌ها را

ای یادگار مادرم آهسته‌تر برو

آهسته از مقابل چشمان‌تر برو

امرم به صبر کردی و آرام شد دلم

اما بیا ز دختر خود بی‌خبر برو

ای حضور آسمان در جان خاک

یا حسین‌بن‌علی، روحی فداک

ای نماز عشق را تکبیر سرخ

آیت تطهیر را تفسیر سرخ