عاشقان در حجاب یکدگرند
پرتو آفتاب یکدگرند
گاه تصویر قاب یکدگرند
همه زیر نقاب یکدگرند
من از احوال حریمت آقا
شدت فاجعه را می‌خوانم
با دل خسته مفاتیح به دست
خط به خط جامعه را می‌خوانم
یک سال و نیم از ماجرای کربلا گفتی
هر بار جان آمد به لب‌های تو تا گفتی
در عهد اسماعیل، خنجرها نبریدند
اما تو از «ذبحٍ عظیم» نینوا گفتی
از میخکوبِ استخوان‌ها روی ریگ داغ
از نعل‌های خونچکانِ اسب‌ها گفتی
عزیزان! شش برادر داشت زینب
بهشتی در برابر داشت زینب
نَزد شیون به مرگ هر دو فرزند
که صبری مثل مادر داشت زینب
گره از کار دین بگشود زینب
فداکار برادر بود زینب
دو گل در بوستان زندگی داشت
به حقّ، تقدیمشان فرمود زینب
عاشقانه با تو همسفر شدند
مجری سفارش پدر شدند
در دفاع از امام خویشتن
زیر تیربارها، سپر شدند
چو زینب بست احرام آن دو کوکب
دعای عشق بودش زیور لب
به عطر معرفت آراست آنان
چنان ماه دو هفته در دل شب
چه عطری! شمیم بر و روی عون است
نسیمی ز جنات گیسوی عون است
ندانم خدایا! چه حالی است با من
شهید من آمد، خموشم چرا من؟
آئینۀ حیا و شهامت، وقار و مهر
خورشید مهربانی و روحِ جهان سپهر
محبوب درد و اصل، دو گوهر، دو قلب پاک
یک روح پر طراوت و یک جان تابناک
بانوی صبر ای گهر عشق را امین
عاشق‌ترین نگاه اهورایی زمین
ای در طواف سایۀ چشم تو آفتاب
از خرمن شکوه تو احساس خوشه‌چین
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
