تمام مخلوقات در مصیبت امام حسین (ع) گریستند . این  موضوع در روایات اهل البیت (ع) بیان شده است که در کنار گریه انسان‌ها، کائنات نیز برای  این واقعه گریستند و از آن متاثر شدند.

مقابله امام حسین (ع) با حکومت طاغوت، منحصر در سال آخر زندگانی ایشان و در زمان یزید نیست و آن حضرت در مراحل مختلف زندگانی خود، مفاسد آن‌ها را بیان و افشاگری می‌کردند.

با توجه به کتاب‌های معاصر در نقل عاشورا نمی‌توان تنها به دلیل وجود یک گزارش تاریخی در کتاب‌های معاصر، هرچند مشهور و مورد توجه، آن را یک سند قابل اتکای تاریخی دانست.

مسلمانان هند با شعار «عاشورای محرم، یادآور وظیفه مسلمانان» انقلاب خود را آغاز کردند و پس از پیروزی بر استعمار پیر، اسکندر میرزا را که یک شیعه بود، به‌عنوان نخستین رئیس‌جمهور پاکستان برگزیدند. عشق به امام حسین (ع) در ایران اسلامی جای تعجب ندارد، چون اکثر مردم، شیعه و به عشق امام حسین (ع) زنده‌اند، ولی در آنجا شیعیان در اقلیت و اهل سنت در اکثریت‎اند. لذا در نگاه اول انتظار نمی‌رود که عزاداری امام حسین (ع) در پاکستان به‌صورت یک امر همگانی و ملی تلقی شود... به‌طوری‌که در ایام عاشورا و محرم جامعه پاکستان حالت سوگوارانه‌ای به خود می‌گیرد... 

به کوری چشم دشمنان علی (ع) بقیع برای خودش بهشتی شده. دیگر از آن قبرهای خاکی و بقاع غریب خبری نیست دیگر هیچ‌کس یاد آن‌روز نمی‌افتد. همان‌روز که بی‌رحمانه ضریح نوادگان پیغمبر (ع) را نابود کردند.

این انتظار که فیلم‌های تاریخی مراعات تاریخ را بکنند، انتظار نادرستی است، مهم توجه به پیام‌ها و ارزش‌هایی است که یک نسل از آن مقطع تاریخی انتظار دارد. درست همان‌طور که در دیگر متون ادبی‌-تاریخی و تعزیه‌ای از قدیم الایام تاکنون، همین انتظار وجود داشته است.

گریه امام رضا (ع) در حدی بود که فرمودند: «همانا روز مصیبت امام حسین (ع) پلک چشمان ما را مجروح نموده و اشک ما را جاری ساخته است.....

یکی از مسائلی که در روایات تاکید زیادی بر آن شده است و ثواب و آثار زیادی برای آن ذکر کرده‌اند، زیارت امام حسین (ع) است. این توصیه ها سبب شده است که پرسش‌هایی در مورد ثواب بالای زیارت و برکات خاص آن برای بعضی افراد ایجاد شده و بعضا دیده می‌شود که آن را انکار می‌کنند.

از منظر دیگر، اساساً علمای بسیاری گرچه خیال، (تصویرسازی ذهنی) را در بیان وقایع عاشورا نادرست ندانسته‌اند اما در تصویرسازی عینی بحث‌های بسیار زیاد و دامنه‌داری شکل گرفته است. از ابتدایی‌ترینشان که نقاشی، نگارگری و تصویرسازی و مجسمه‌سازی را بالکل حرام خوانده‌اند تا بحث‌های تخصصی‌تر مابعد آن که مثلا نقاشی از واقعۀ عاشورا را منع نکرده‌اند اما تصویرکردن چهرۀ مبارک ایشان را جایز ندانسته‌اند.

برای تطبیق و نقد فیلم رستاخیز، لازم است که به بررسی دقیق واقعه عاشورا بپردازیم تا بتوانیم تحلیل درست و دقیقی انجام دهیم.