امام حسین (ع) احترام ویژه‌اى براى برادر و امام (ع) خود قائل بود، به طوری که در یک کلام می‌توان گفت که ایشان در پیروى و تکریم از امام حسن (ع) کار را به سرانجام رسانده بود.

در پانزدهم رمضان سال سوم هجرت حسن بن علی (ع) اولین فرزند امیرالمومنین (ع) متولد شد. ایشان و امام حسین (ع) با اختلاف کمی از یکدیگر به دنیا آمدند. پیامبر گرامی اسلام آن دو را «سید شباب اهل جنه» می نامیدند و علاقه زیادی به این دو بزرگوار داشتند. ایشان مسلمانان را به دوستی و پیروی از امام حسن و حسین (ع) توصیه می فرمودند.

امـام حسین (ع)‌ همانند‌ پدرش‌ امام علی (ع) و برادرش امام حـسن (ع)، معاویه را غاصب خلافت می‌شناخت و مبارزه‌ علیه‌ او را بر خود فرض می‌دانست؛ ولی با توجه به اینکه معاویه‌ با‌ بـهره‌‌گیری‌ از نـیرنگ‌ها و تـبلیغات ویرانگر، فضای جامعه را آشفته کرده بود، امام به‌خوبی می‌دانست که قیام او در ایـن فـضا به نتیجه‌ مـطلوبی‌ نـخواهد رسید.

بر پایه گزارش طبری، مختار ثقفی در چهاردهم رمضان سال 67 هجری و در سن 67 سالگی درگذشت و 6 هزار تن از یارانش گردن زده شدند.

و منِ کوچک‌ترین، در صحن دلم پنجره فولادی ساخته‌ام از جنس لطفت و قلب سیاهم را به آن گره‌زده‌ام.

اگر تو نبودی من به کدامین درگاه محبت گدایی می‌کردم و از کدامین صاحب بخششی، نداشته هایم راطلب می‌کردم؟

اصلاً دنیای بدون تو را نمی‌توان تصور کرد!

مختار ثقفی یکی از افراد کلیدی پس از حادثه عاشورا است که انتقام امام حسین (ع) را از برخی از قاتلین حضرت می گیرد. بخاطر همین بررسی شخصیت وی اهمیت زیادی دارد.

موضع امـام‌ حـسین‌ (ع) در برابر صلح از چند جهت حائز اهـمیت است. صـلح امـام‌ حـسن‌ (ع) با معاویه زیربنای قیام آن حضرت‌ بوده‌ است.

سیزده رمضان، سالروز مرگ حجاج بن یوسف ثقفی است. حجاج همان کسی بود که بعد از واقعه عاشورا کعبه را با منجنیق خراب کرد و بسیاری از شیعیان را به قتل رساند.

نامه‌هایی که برای دعوت امام حسین (ع) به کوفه فرستادند در فاصله دهم تا چهاردهم ماه رمضان به دست ایشان رسید.

یکی از مهم‌ترین دلایل حرکت امام حسین (ع) به سمت کوفه، نامه های زیاد اهل کوفه به آن حضرت بود. بطوری‌که دربرخی منابع تعداد نامه‌های به آن حضرت را تا 12 هزار عدد نقل کرده‌اند.