بعد از واقعهٔ عاشورا عمر سعد لعنت الله علیه اهل حرم امام حسین (ع)  وبازماندگان از آن واقعه را برای تسلیم کردن به عبید الله بن زیاد لعنت الله علیه به شهر کوفه آورد اما چگونه آن ملعون اسرایی را که عزیزان پیامبر بودند بدان شهر شوم آورد..... 

تنها مرد باز مانده از عاشورا که ادامه عترت رسول الله است در کوفه دست به روشنگری و خطبه خواندن علیه یزیدیان می‌زند..... 

طبق روایات شیعه، دعای حضرت نه تنها در مورد باران باریدن مستجاب می‌گردید؛ بلکه اگر حضرت برای پیروزی و نصرت خویش نیز دعا می‌کردند، قطعا مستجاب می‎شد؛ اما ایشان به سه دلیل این کار را نکردند.

بهره مندی از توان و نیروی ماوراءالطبیعه و استفاده از معجزات و کرامات معنوی برای مردان خدا در رسیدن به اهداف الهی از اموری است که بر کسی پوشیده نیست، اما سوال این جاست که چر ا اولیاء الهی در بسیاری از موارد از این نیرو استفاده نمیکنند آیا محدویتی برای بهره بردن آن دارند و یا عوامل دیگری در این امر دخیل هستند.

اصل در پرستش و بندگی است و هر تعظیم و اکرامی به معنای پرستش نیست! هیچ‌کدام از شیعیان نیز به نیت پرستش، احترام به حجت‌های خداوند نمی‌گزارند، بلکه ایشان را بنا به دستور الهی صاحب اختیار خود می‌دانند و به آن‌ها محبت نموده و ایشان را تکریم می‌کنند؛ در ضمن تنها شیعه نیست که به قبور بزرگان خود احترام می گذارد در اکثر جوامع این امر دیده می‌شود و تنها فرقه وهابیت صد ساله است که چنین امری را شرک می‌پندارند.

چند دقیقه ایست که نفس‌ها درسینه‌ها حبس شده. ثانیه‌ها مانند روزها و دقیقه‌ها مانند ماه‌ها می‌گذرد. بغض‌ها از شدت ترس جرئت ترکیدن هم دیگر ندارند! رنگ‌های صورت‌های بی رمق و خسته، پریده و بدن‌ها به شدت می‌لرزد، در آن گرمای شدید، سرمای عجیبی وجودمان را فرا گرفته، لب‌های خشکیده و ترک برداشته مشغول راز و نیاز با محبوب است. چرا که «الا بذکر الله تطمئن القلوب...»

عصر روز نهم محرم است، شب عاشورا. شهادت یاران و همراهان امام حسین  (ع) مسلم و قطعی است.

امام حسین (ع) در این ساعات اخیر به بهانه‌های مختلف، همدلان و همراهان را فراهم آورده و همه را مطمئن کرده است که:

«پایان این مسیر بی تردید شهادت است»

...علی الدنیا بعدک العفی...

ستارگان آسمان عشق حسین (ع)، همگی غروب کرده بودند و حال نوبت به ماه و خورشیدها رسیده بود که آسمان را سرخ کنند.

با یک دستش به دیوار تکیه زده بود و دست دیگرش را روی پیشانی‌اش سایه‌بان کرده بود...

عزاداری امام حسین (ع) یکی از اعمال پرفضیلتی است که تاکید فراوانی بدان شده است. همچنین ائمه اطهار (ع)، روایات و توصیه‌های فراوانی در مورد حفظ و بزرگداشت این شعائر دینی بیان کرده‌اند.

شایسته است عزاداران در ایام حزن و اندوه، چندین نکته را رعایت کنند.