در دهم تا چهاردهم ماه مبارک رمضان سیل نامه های کوفیان به سمت امام حسین (ع) سرازیر شد. کوفیان در صدد دعوت ایشان به کوفه بودند. متن نامه هایی که بزرگان کوفه و به دنبال آن مردم عادی به سمت امام حسین روانه کردند همگی داری یک مضمون هستند که امام را به کوفه دعوت می‌کنند.
10 ساله اول امامت امام حسین (ع) هم زمان با خلافت معاویه بود. ایشان به احترام وفای عهدنامه ای که با معاویه داشتند سکوت کردند. پس از معاویه امام حسین در مقابل یزید ایستادند و با او بیعت نکردند.
حضرت خدیجه (س) اولین زن مسلمان بود. ایشان از جایگاهی ویژه برای پیامبر اسلام (ص) و جامعه اسلامی برخوردار بودند. حضرت خدیجه (س) افتخار اهل بیت (ع) بود، آن‌چنان که امام حسین (ع) در روز عاشورا خود را فرزند حضرت خدیجه (س) خطاب می‌کنند.
همراهان به دو نوع تقسیم می‌شوند:
بعضی باری به هر جهت و از روی اجبار هستند؛ پس سهمی از قلب محبوب ندارند. اما بعضی همراهان خودشان را سپر هر بلایی می‌کنند، در مقابل تمام سختی‌ها می‌ایستند، نیش و کنایه‌ی مردم را می‌شنوند و دم بر نمی‌آورند و محبوب را با تمام وجود حمایت می‌کنند. اینان همان همراهانی هستند که قلب محبوب را تسخیر می‌کنند.
این سخنان کسانى است که تنها فضیلت ظاهرى او را مىدیدند و از درک عظمت معنوى وى و شناسایی مقام ولایت او محروم بودند. ساده تر این‌که اینان که او را این‌چنین ستوده اند، على بن الحسین (ع) را امام نمی‌دانستند و مىبینیم که تا چه حد در برابر ملکات نفسانى او خاضع بوده اند.
زیاد بن ابیه، پدر عبید الله بن زیاد، بود که در زمان حکومت امام علی (ع) از جانب ایشان زمام‌دار فارس شد. در زمان جنگ صفین، وقتی معاویه نامه‌ای به او می فرستد و او را به خود دعوت می کند، او پاسخ رد به معاویه می‌فرستد. ولی بعد از شهادت امام علی (ع) به سپاه معاویه پیوست.
در این نوشته با اشاره به اهمیت منابع در تاریخ اسلام، به ویژه اهمیت منابع کهن تاریخی، به منابع شیخ مفید و نیز ویژگی‌های روش وی در بهره‌گیری از منابع پرداخته شده است. بیان مواردی از این منابع کهن و ویژگی آن‌ها و نیز اشاره به گزارش‌های تاریخی شیخ مفید، به ویژه در دو کتاب الارشاد و الجمل و مقایسه ی آن ها با گزارش‌های مشابه که در منابع دیگر وجود دارد، مطالب این نوشته را در برمی‌گیرد. همچنین بخشی از منابع شیخ مفید که به گزارش‌های شفاهی و غیرمکتوب اختصاص دارد به اختصار بررسی شده است.
کتاب حسین وارث آدم کتابی است که توسط دکتر شریعتی نوشته شده است. نظرات مختلفی راجع به دیدگاهی که ایشان در این کتاب بیان کردند وجود دارد شهید مطهری هم دیدگاهی انتقادی به این کتاب دارد که در زیر آورده شده است.
کاروان امام سوم شعبان سال 61 هجری به مکه رسیدند. ایشان تا 8 ذی‌الحجه در مکه اقامت داشتند. درهمین زمان ها بود که نامه کوفیان به امام رسید و ایشان مسلم را روانه کوفه کرد. یزید برای کشتن امام حسین (ع) افرادی را به مکه فرستاده بود. امام حسین (ع) مجبور به ترک مکه شدند.
ماه رمضان است ماهی که در آن براى راهنمایى مردم٬ بیانِ راهِ روشن ِهدایت و جدا ساختن حق از باطل، قرآن نازل شده است. از این رو این ایام، نسبت به ایام دیگر، از ارزش بالاتری برخوردارند.
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
