سلام ما به دگر یاور على، هفهاف!
که شب، بشیر دعا بود و روز، شیر مصاف
همیشه یار على بود و جنگ‌هاى على
نداشت راحت و شمشیر او ندید غلاف
سلام بر دو برادر، دو مرد انصارى!
دو سر فراخته در عرصه‌ی فداکارى
دو اهل محکمه کآخر به حکم الّا الله
زدند خیمه‌ی طاعت به دشت دین‌دارى
سلام باد به حر! بر یقین و ایمانش!
که میزبان شهادت نمود مهمانش
براى آمدنش انتظار داشت حسین
که دیده بود ورا در شمار یارانش
ز ما سلام به بکر بن حىّ تیمى باد!
که نام او نرود تا خدا خداست ز یاد
حرارتى که ز عشق حسین در دل داشت
گرفت دستش و کردش ز بندگى آزاد
سلام باد به جابر، نبیره‌ی حجّاج!
که در سلاله‌ی تیمى شد از شهادت، تاج
قدم گذاشت به منهاج عشق و آزادى
به همّتى که به رضوان رسید از این منهاج
اى کشته‌ی اشک‌ها! به نام تو سلام!
بر شور محرّم الحرام تو سلام!
هفتاد و دو گل به کوى تو پرپر شد
بر خاک همیشه لاله فام تو سلام!
ز قطره قطره‌ی آب روان به هر دریا
ز ذرّه ذرّه غبار دوان به هر صحرا،
سلام باد به خون حسین و یارانش!
مجاهدان و شهیدان روز عاشورا
گفتار دل‌کش شه و رفتار دل‌فریب
از کوفه کَند، پاى دل مسلم و حبیب
عاشق چو گرم شوق شود، راه عشق را
پوید به پاى جان و نیندیشد از رقیب
ای گروه از محبّت بی‌نصیب!
من حبیبم، من حبیبم، من حبیب
خشم حق گردیده ظاهر، بنگرید
جنگ فرزند مظاهر بنگرید
خود به خود گفتا که ای سرگشته‌حر!
از پی باطل ز حق برگشته‌حر!
قند می‌پختی، شرنگ آمد پدید
صلح می‌جُستیّ و جنگ آمد پدید
دید خود را در کنار نور و نار
با خدا و با هوا، در گیرودار
در حدیث نفْس بود و گفت‌وگوی
نور و ظلمت می‌کشانْدش از دو سوی
دید چون حرّ ریاح نام‌دار
منتهی شد کار شه با کارزار
رفت در اندیشه و فکرت فرو
وندر آن فکرت، ربودش لطف هو
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
