در چنین روزی واقعه حره در چهارشنبه سال 63 ه‍ به وقوع پیوست. در این روز بود که به امر یزید ملعون قتل و غارت اهل مدینه صورت گرفت. این واقعه مشهور به واقعه حره است و دو ماه و نیم قبل از مرگ یزید ملعون اتفاق افتاده است.

معاویه بزرگترین مانع برای رسیدن به قدرت و حکومت خود را امیرالمومنین (ع) و اهل بیت پیامبر (ص) می‌دید. از این رو تمام تلاش خود را جهت دور کردن مردم از این خاندان انجام داد. این مسیر تا بدانجا ادامه داشت که امام حسین (ع)، چاره‌ای جز مقابله با یزید برای پاره کردن چرت جامعه نداشت. 

در این مطلب به طور اجمالی به دسته بندی کسانی که در زیارت عاشورا مورد لعن و نفرین خداوند قرار گرفته اند می پردازیم. و در مطالب بعدی به افرادی که مورد لعنت قرار گرفته اند خواهیم پرداخت.

این مقاله، مرتبط با پرونده «دورماندگان از رحمت خداوند؛ پرونده بررسی لعن در مکتب شیعه» است.

هجدهم رجب مصادف است با شروع خلافت یزید ملعون. در این روز که از به درک رفتن معاویه سه روز گذشته بود یزید بن معاویه خلافت را به دست گرفت. او برای بیعت گرفتن اجباری از صحابه و نزدیکان پیامبر سبب ثبت وقایع دلخراشی در تاریخ اسلام شد.

گزارشی وجود دارد که سر امام حسین (ع) هنگام ورود اهل‌بیت به کوفه، بر سر نیزه آیه‌ای از قرآن را تلاوت فرمود. اما در مجلس یزید چنین گزارشی نداریم.

یزید بعد از به چنگ آوردن خلافت مرتکب جنایاتی شد که کمتر کسی را می توان هم جایگاه او در ظلم و شقاوت شمرد. بعد از ظلم و جور در کربلا در سال دوم خلافتش به شهر مقدس مکه حمله کرد که این واقعه از مسلمات تاریخی است که مورخان اهل سنت از جمله طبری در تاریخ خود و ابن اثیر در کتاب الکامل آن را نقل کرده‌اند.

دمشق را چراغانی می‌کنند!

لباس‌های زینتی به تن می‌کنند مردم شام!

مهمان می‌آید به این شهر! آن هم چه مهمانی. زینب کبری می‌آید اما به غل و زنجیر!

ام کلثوم می‌آید اما با چادر خاکی!

طبل بزنید. به یکدیگر به گرمی تبریک بگویید. حسین کشی کم افتخاری نیست برای مرمی که وجودشان از کینه‌ علی پر است!

واقعه حَرّه، نام واقعۀ برخورد خشونت‌آمیز لشکر شام به فرماندهی مسلم بن عقبه با قیام مردم مدینه است

در شام نیز آثار ناخشنودى پدیدار گشت تا آنجا که یزید از روى ناچارى به‌ظاهر خود را یکى از ناخشنودان از کشته شدن پسر دختر پیغمبر نشان داد و گناه را به گردن عبیدالله پسر زیاد افکند؛ اما واکنش حادثه در حجاز بیشتر از عراق بود. عبدالله پسر زبیر که از آغاز حکومت یزید خود را به مکه رسانیده بود و این شهر را پایگاه خویش ساخته بود.

در فیلم رستاخیز اینگونه نمایش می‌دهد که معاویه برای بیعت گرفتن برای یزید، افراد بزرگ و سران حکومت را به کاخ خود دعوت کرده است و آن‌ها با بوسه بر شمشیری بیعت خود را با یزید اعلام می‌نمایند.