میشه با یک پرچم

یه‌جا هیئت باشه

میاد اونجا زهرا

حتی خلوت باشه

به یمن آنکه گشودند پرنیان خیال

رمید شام فراق و دمید صبح وصال

رسید فصل بهار از پی خریف و شتا

مگر که وام بگیرد ز ابر مال و منال

ای بیت خدا، خدانگهدار

ای محفل عاشقان بیدار

ای سنگ نشان کوی دلدار

افسوس که با دو چشم خونبار

من از تو جدا شوم دگر بار

ای بیت خدا، خدانگهدار

خداحافظ ای کعبه، ای بزم یار

خداحافظ ای بیت پروردگار

خداحافظ ای محفل اهل راز

خداحافظ ای قبله‌ام در نماز

کعبه،‌ ای بیت خداوند جلیل

ای به سنگت، اثر پای خلیل

کعبه، ای خانۀ امّید همه

کعبه، ای مرکز توحید همه

تو را غرق محن کردند، اما...

 غریبت در وطن کردند، اما...

 غریبانه تو جان دادی، ولیکن

 تو را غسل و کفن کردند، اما...

امشب از آسمان چشمانت

دسته‌دسته ستاره‌ می‌‌چینم

در غزل‌گریۀ زلالت، آه

سرخی چارپاره می‌‌بینم

نگاه چشم ترم کل صحنه‌ها را دید

در این میان فقط از دست زجر می‌‌ترسید

اگرچه سینه‌ام از هرم زهر می‌‌سوزد

ولی وجود من از داغ کربلا خشکید

از سن کودکی شده غم آشنای من

باد خزان وزیده به دولت سرای من

بغض و شرر گرفته مسیر صدای من

بالا گرفته کار دل و گریه‌‌های من

مسلمان نه! بگو دنیا پرستند

که در بین حرم حرمت شکستند

به قصد خونت ‌ای خون خداوند

همه زیر عبا شمشیر بستند