کاسۀ چشم مرا از آب زمزم پر کنید

کاسۀ خالی من را نیز نم نم پر کنید

من به ‌اینکه روز و شب ‌اینجا بیایم دلخوشم

راضی‌ام‌ این کاسه را هر بار، کم کم پر کنید

در بند غم تو هستم ان شاالله

من محتشم تو هستم ان شاالله

شاعر شده‌ام که از شما بنویسم

صاحب قلم تو هستم ان شالله

دستان تو بحر را به هم ریخته است

لبخند تو قهر را به هم ریخته است

آن سر که ز روی نیزه‌ها می‌افتد

آرامش شهر را به هم ریخته است

این پلک صبور و خسته را خواب گرفت

این دیدۀ پر ستاره را آب گرفت

در حیرتم‌ این سنگ که ‌آمد سویت

لبخند تو را چگونه از قاب گرفت

در شام فقط اشک ز دیده می‌ریخت

صد قطرۀ خون نذر سپیده می‌ریخت

سنگ از لب بام سوی سرها می‌رفت

از نیزه فقط سر بریده می‌ریخت

بی تو شب و روزم همه سردند عمو

گل‌های دل باغ چه زردند عمو

تا رأس تو دیدم ز خودت پرسیدم

چشمان تو را چه کار کردند عمو؟

ما را خدا به عشق حسین آفریده است

از او کریم تر همه عالم ندیده است

ریزه خور عطای حسینیم تا ابد

این لطف فاطمه است که بر ما رسیده است

ای روح عشق، معنی خلد برین، حسین

راز و نیاز روز و شب راغبین، حسین

ما در کنار تو همه آسوده خاطریم

واضح ترین تجلی حِصن حَصین، حسین

اهریمنان نظر به سلیمانی‌ات زدند

حتی نظر به بی سر و سامانی‌ات زدند

سنگ تو را زدند به سینه؛ ولی چه سود

آن سنگ را دوباره به پیشانی‌ات زدند

بفرمایید روضه، آدرس: دروازۀ ساعات

بعد از کوچۀ تنگ یهودی‌ها

تَه بازار شام سابق و امروز بازار حمیدیّه

گرفته مجلسی ارباب در کاخ یزیدیّه

دختر فاطمه! بازار! خدارحم کند

چادر پاره و انظار، خدا رحم کند

ما که از کوچه فقط خاطرۀ بد داریم

شود‌ این  حادثه تکرار خدا رحم کند

طشت، حیرت زدۀ نغمۀ قرآن من است

خیزران اشک فشان بر لب و دندان من است

دیدۀ فاطمه بر چوب تو و طشت طلا

نگه دختر من بر لب عطشان من است