قبل از پرداختن به پرسش مطرح شده به صورت اختصار چگونگی ازدواج امیرمؤمنان (ع) با ام‌البنین مادر بزرگوار حضرت عباس (ع) را ذکر می‌کنیم.

عبارت مطرح شده در پرسش، در کتاب‌های دست اول در زمینۀ تاریخ کربلا، از جمله لهوف مرحوم سید بن طاووس وجود ندارد؛ امّا در تذکره الشهداء ملا حبیب‌الله کاشانی که از کتاب‌های متأخر است، آمده است.

گاهی اوقات ماجرایی بر سر زبان‌ها می‌چرخد بدون آنکه سندی مستدل و مستند برای آن ارائه شود. یکی از این ماجراها همبازی بودن شمر و امام حسین (ع) است.

قضاوت دربارۀ شخصیت و فضایل ایمانی و اخلاقی محمد بن حنفیه -با توجه به تحریفاتی که در طول تاریخ دربارۀ شخصیت او صورت گرفته- جدا سخت است؛ اما با کنکاش و جست‌وجو از لابه‌لای شواهد و قرائن پراکنده در منابع تاریخی می‌توان گوشه‌هایی از ابعاد تاریخ زندگی او را بازکاوی کرد. از جمله چیزهایی که درباره این فرزند امام علی (ع) به‌صورت خلاصه می‌توان گفت، این است که وی انسانی بسیار وارسته و مورد عنایت و علاقه امیرالمومنین و حسنین (ع) بود.

جزئیات بعضی از وقایع را می‌توان از قراین دریافت، قراین می‌تواند توصیفاتی باشد که ناظرینِ واقعه به آن اشاره می‌کنند برای مثال ما از سخنان حضرت زینب نحوه به شهادت رسیدن امام حسین (ع) را متوجه می‌شویم.

برخی ذاکرین محترم به دلیل عدم مطالعه در ذکر مصیبت‌های خود مطالبی را بیان می‌کنند که متاسفانه از پشتوانه تاریخی درستی برخوردار نیستند.

اولین شهید نهضت عاشورا در نزدیکی کوفه به شهادت رسید. او پیکی از جانب امام حسین (ع) به سمت کوفیان بود. توضیحات بیشتر را در ادامه بخوانید.

در برخی از ذکر مصیبت‌ها سخن از سفارش حضرت علی (ع) در کودکی امام حسین (ع) به حضرت عباس (ع) می‌گویند که مواظب تشنگی برادرش باشد. در ادامه به بررسی درستی یا نادرستی این گزارش می‌‌پردازیم.

در منابع تاریخی به جست‌وجو وجود فرزندی از امام حسین (ع) به نام عمر پرداخته‌ایم که نتیجه را درادامه می توانید مطالعه نمایید.

  چند نفر از بزرگان و نزدیکان اهل‌البیت به همراه امام حسین (ع) به سمت کوفه نیامدند  و در مدینه و مکه ماندند یکی از این افراد عبدالله بن جعفر همسر حضرت زینب (س) است که در زیر به علل عدم حضور ایشان می‌پردازیم.