بارها و بارها از پیامبر (ص) شنیده بودند. نیک می‌دانستند چه می­‌کنند و چه بیراهه­‌ای را برگزیده‌اند. حسین بن علی بن ابیطالب (ع) را می­‌شناختند.
  «قال سید الکونین     حسین منی و انا من حسین»

ازآنجاکه عاشورا و ظهور دو واژه به هم گره‌خورده در فرهنگ تشیع است، بدون عاشورا صحبت از ظهور کردن بی‌نتیجه گذاردن حرکت حضرت امام حسین (ع) است و نوعی خودفراموشی از اصل فرهنگ عاشورا است؛ زیرا فرهنگ فرآیندی است که ابتدا و انتهایش مشخص باشد و بتوان از آن نتیجه گرفت و آن را نهادینه کرد. حرکت امام حسین (ع) پیشرفت در مسیر برپایی عدالت بود که این حرکت درنهایت با ظهور امام عصر (عج) به مرحله عمل در کل جامعه بشری خواهد رسید. 

فداکارى بی‌مانند، استقامت، حق‌پرستی، توکل، قدرت اراده، چشم‌پوشی از مظاهر و جلوه‌های فریبنده دنیا و قطع علائق در واقعه جان‌سوز کربلا، به‌قدری از وجود حسین تجلى کرده و دل‌ها را مجذوب او نموده که به عظمت‌های دیگر آن حضرت کمتر توجه می‌شود. مثل‌ اینکه افکار جامعه و عقول بشر کسى را که در راه یارى حق، فداکارى و از خود گذشتگی نشان دهد، مالک تمام عظمت‌ها و فضایل می‌دانند و هرچه درجه فداکارى عالی‌تر و خالص‌تر باشد، عظمت شخصیت او در دل‌ها بیشتر می‌شود.

رفتی و گویا خورشید رفت. دیگر پرنده‌ای نمی‌خواند. گل ها سر در گریبان برده‌اند و بلبلان را نوایی نیست. آسمان ها می‌گریند. فقدان رحمت عالمیان در باور ام ابیها (س) نمی‌گنجد. عروج  پدر و دیدن جای خالی او در خانه و در مسجد و در محراب نیایش. ای امان زمین، رفتی و با خود همه  امان ها را بردی.

رسول خدا (ص) بارها در طول زندگانی خویش، داستان شهادت امام حسین (ع) را برای اصحاب خود بازگو کردند و مردم را از مخالفت با آن امام بر حذر داشتند.
همچنین پیامبر خدا (ع) قاتلین نوه کوچک خود را لعن فرمودند و مردم را به تبعیت از آن امام همام توصیه می کردند.

حسین (ع) خطبه می‌خواند هنوز امید داشت که این قوم عنود راهنمایی شوند تا لحظه آخر عمرش هم امید داشت که هدایت شوند...

سجده برای خدا، با سجده بر زمین و تربت نه تنها کوچکترین منافاتی ندارد که کاملاً سازگار است. زیرا سجده کردن بر خاک و گیاه، رمز نهایت خضوع و فروتنی در برابر خدای یگانه است. به منظور روشن تر شدن نظریه شیعه، سزاوار است به فرازی از سخنان پیشوای بزرگ خود امام صادق (ع) اشاره نماییم.

سجده برای خدا، با سجده بر زمین و تربت نه تنها کوچکترین منافاتی ندارد که کاملاً سازگار است. زیرا سجده کردن بر خاک و گیاه، رمز نهایت خضوع و فروتنی در برابر خدای یگانه است. به منظور روشن تر شدن نظریه شیعه، سزاوار است به فرازی از سخنان پیشوای بزرگ خود امام صادق (ع) اشاره نماییم.

پیامبر (ص) فرمودند: «اى فاطمه! هر چشمى فرداى قیامت گریان است غیر از چشمى که در مصیبت حسین گریه کند؛ صاحب آن چشم خندان است و مژده نعمت‏‎هاى بهشت به وى داده خواهد شد.»

حج یکی از بزرگ‎ترین فرایض عبادی است که پاداش‌های دنیوی و اخروی فراوانی برای آن در آیات و روایات ذکر شده است. اما زیارت امام حسین (ع) در لسان معصومین (ع) برتر از حج ترسیم شده است...