محرم فرانرسیده و روضه نشنیده خانه‌ی دل سیاه‌پوش می‌شود و اشک‌ها جاری .
و این محتشم است که از پس نوشته‌ها روضه‌خوان می‌شود:
باز این چه شورش است که در خلق عالم است

گیجم، گیج خوابی طولانی، جسم و روحم، تمام وجودم عادت کرده است به خواب. عادت کرده‌ام به رویاهای به ظاهر شیرین و دوست داشتنی، رویاهایی که مجبور کرده‌اند مرا به ندیدن بیداری.

آمدی و باز همه‌ی  شهر را  به هم ریختی و حالا می‌خواهی بروی؟ آمدی و باز گرد و خاک به پا کردی و تمام؟  آمدی و باز زلف پریشان کردی و عاشق کشی کردی و تمام؟ آخر چرا بازی می‌کنی با این دل بی نوا؟ کجا می‌خواهی بروی بی من؟ من کجا بمانم بی تو؟ تو بودی و من گرم آغوشت، تحمل کردنی شده بود برایم هوای این شهر، تو هنوز نرفته‌ای و گلوگیر شده هوای شهر...

اگر دوست یا عزیزی را در حادثه‌ای از دست بدهیم، در غم و ماتم او با لباس سیاه حتی ماه و سال را سپری می‌کنیم. در حالی که آن‌چه از خوبی‌ها به ما رسیده از دین و مذهب اثنی‌عشری، حلال‌زادگی، آداب و سنن، یادگیری احکام، آشنا شدن با خدا و قیامت، حسن سلوک و ادب، همه از برکت عاشورای امام حسین (ع) است.

محرم ماه اشک و گریه و غم اهل بیت علیهم السلام است. محرم ماه «بلی» گفتن به «ألست أولى بکم‏» در غدیر است. محرم هنگام «َ لَأَبْکِیَنَّ لَکَ بَدَلَ الدُّمُوعِ دَما» است. محرم ماه ابراز محبت شیعه به مقام ولایت و امامت ائمهٔ هدی (ع)است. ماه اشک و عزاداری، ماه شیعه برای محبت، ماه کربلا و جلوهٔ آن، ماه مقتل و سینه زنی، ماه احقاق حق است.

محرم را احرامی باید....

 محرم می‌آید و ماه حسین علیه السلام طلوع خواهد کرد! بیایید حسینی شویم، و برای حضور در ماه کربلا روح و جسم خود را آماده کنیم.

تعداد ماه‌ها نزد خداوند در کتاب الهی، از آن روز که آسمان‌ها و زمین را آفریده، دوازده ماه است؛ که چهار ماه از آن، ماه حرام است؛ این، آیین ثابت و پابرجاست. بنابراین در این ماه‌ها به خود ستم نکنید و-به هنگام نبرد- با مشرکان، دسته‌جمعی پیکار کنید، همان‌گونه که آن‌ها دسته‌جمعی با شما پیکار می­کنند؛ و بدانید خداوند با پرهیزگاران است

محرمی دیگر از راه می‌رسد و بهار اشک دیگری بر عاشقان ولایت که در آن غبار از جان‌های خسته خویش زدایند و وجودشان را به عطر حسینی معطر کنند.

محرمی که با نام حسین (ع) پیوند خورده و با آمدنش فکرها و دل‌ها متوجه روزی می‌شود که بزرگ ترین روزهای مصیبت است.

«غروب»، «جمعه» و «دلتنگی» وابستگی خاصی به یکدیگر دارند. مهم نیست چه کاری انجام می‌دهی یا کجا هستی، وقتی جمعه می‌آید و زمان غروبش نزدیک می‌شود دلت شروع می‌کند به گرفتن.