یکی از مهم‌ترین آیات قرآن مجید آیه شریفه تطهیر است که از دیرباز از سوی علمای علم کلام و مفسرین مورد بحث و بررسی قرارگرفته است و هرکس از زاویه دید خود به آن نگریسته و پیرامون آن مطالبی را بیان کرده است. نگارنده در این مقاله به بررسی دلالت آیه تطهیر و شناسایی مصادیق واژه «اهل ‌بیت» در آن پرداخته است. هرچند بسیاری از مفسران و محدثان اهل سنت در ذیل آیه شریفه روایاتی نقل کرده‌اند که موید انحصار مصادیق این آیه در پنج‌تن آل عبا است اما گروهی از آن‌ها در مقام نظریه‌پردازی بعضی از همسران پیامبر (ص) را به‌عنوان مصداق واژه اهل ‌بیت نام می‌برند.

بررسی اوصاف و القاب اهل بیت (ع) به صورت کامل در جامعه امروزی ضرورتی اجتناب ناپذیر است، به ویژه آن که در طی سال‌ها، همواره سعی دشمنان در تحریف و نابودی آن بوده است. نگاهی به زندگانی، تربیت، اخلاق و صفات عالیه حضرت زینب (س) به خوبی می‌تواند شان وعظمت بی نظیر و تحسین (ع) برانگیز ایشان را در اذهان زنده سازد و برای زنان مسلمانی که قصد پیمودن راه ایشان را در مسیر زندگی و اعمالشان دارند، الگو و درس خوبی است که هزار نکته ارزنده در آن یافت شده و مستتر است، که با پرداختن به آن می‌توان برای جامعه مسلمان - به ویژه زنان - بابی‌تازه از فضایل آن حضرت را گشود.

الگوی ما در اربعین، باید صاحبان این واقعه یعنی امام سجاد (ع) و حضرت زینب (س) باشند که جلو امویان ایستادند و توانستند کربلا و اسلام را زنده نگه دارند. نه مانند کسانی که سکوت کردند و چشم بر واقعیات بستند.

انسان فطرتاً خوبی‌ها‌، زیبایی‌ها و فضیلت‌ها را دوست دارد و در پی کسب آن‌ها است. هم‌چنین ضمن بیزاری از زشتی‌ها و کژی‌ها و رذیلت‌ها، آن‌ها را از خود دفع و دور می‌کند. بر اساس این گرایش فطری است که حب و بغض در انسان شکل می‌گیرد. ازآنجا که در نظر یک انسان موحد و دین‌دار، زیباترین و برترین موجود که مبدأ همه خیرات و فضایل است، خداوند بی‌همتا است، بالاترین درجه محبت نسبت به او و سپس آنچه که مورد رضایت او است تعلق می‌گیرد.