در این روز امام حسین (ع) براى بزرگان کوفه نامه‌اى نوشتند و آن را به قیس بن مسهر صیداوى دادند

شهادت امام حسین (ع) باعظمت‌ترین شهادتی است که در تاریخ بشریت بروز کرده است و اگر هر انسانی در جویبار زمان با بال و پری که از اعماق جانش روییده است و از تنگنای عالم خاک به عالم آسمانی شهادت به پرواز درآید، در اوج این آسمان ملکوتی، خورشید عالم‌افروز امام حسین (ع) است که می‌درخشد.

امام حسین (ع) پیش از خروج از مدینه، دو مرتبه به زیارت قبر جدشان رسول خدا (ص) رفتند و به نماز و دعا پرداختند. در یکی از آنها به خوابی رفتند و در عالم خواب رسول خدا (ص) را دیدند.

حرکت حضرت مسلم (ع) و در شهر کوفه و چگونگی شهادت ایشان در میان متون تاریخی برزسی شده است. چگونگی شهادت دو فرزند حضرت مسلم (ع) در این مقاله بررسی شده است.

فداکارى بی‌مانند، استقامت، حق‌پرستی، توکل، قدرت اراده، چشم‌پوشی از مظاهر و جلوه‌های فریبنده دنیا و قطع علائق در واقعه جان‌سوز کربلا، به‌قدری از وجود حسین تجلى کرده و دل‌ها را مجذوب او نموده که به عظمت‌های دیگر آن حضرت کمتر توجه می‌شود. مثل‌ اینکه افکار جامعه و عقول بشر کسى را که در راه یارى حق، فداکارى و از خود گذشتگی نشان دهد، مالک تمام عظمت‌ها و فضایل می‌دانند و هرچه درجه فداکارى عالی‌تر و خالص‌تر باشد، عظمت شخصیت او در دل‌ها بیشتر می‌شود.

پیامبر (ص) فرمودند: «اى فاطمه! هر چشمى فرداى قیامت گریان است غیر از چشمى که در مصیبت حسین گریه کند؛ صاحب آن چشم خندان است و مژده نعمت‏‎هاى بهشت به وى داده خواهد شد.»

در همین سرزمین در جایی به نام خُم رسول خدا(ص)امیرالمومنین علی(ع) را وصی و جانشین بعد از خود معرفی فرمودند. مادربزرگ لرزه براندامش افتاد چه شده چرا پسر پیغمبر اینگونه سخن می‌گوید؟ خدا نکند او تنها بماند! مگر می‌شود این مردم او را غریب و تنها بگذارند؟

بعد از واقعهٔ عاشورا عمر سعد لعنت الله علیه اهل حرم امام حسین (ع)  وبازماندگان از آن واقعه را برای تسلیم کردن به عبید الله بن زیاد لعنت الله علیه به شهر کوفه آورد اما چگونه آن ملعون اسرایی را که عزیزان پیامبر بودند بدان شهر شوم آورد.....