در واقعه‌ی پر از ایثار و استقامت عاشورا، همیشه نام مردان دلاور عاشورایی بر زبان‌ها بوده. در حالی که از شیر زنان عرصه‌ی عشق و شهادت کمتر نامی برده شده است در بخش پیشین تعدادی از زنان عاشورایی را نام بردیم و در ادامه زنان عاشورایی و کسانی که در کربلا بودند و معرفی می نماییم

در جریان واقعه‌ زنده و ارزنده‌ سال 61 هجری، یعنی واقعه‌ پر از ایثار و استقامت عاشورا، همیشه نام مردان دلاور عاشورایی بر زبان‌ها بوده است. در حالی که از شیر زنان عرصه‌ی عشق و شهادت کمتر نامی برده شده است و نام زرین آن دلاور زنان در پستوهای تاریخ مانده. چه خوب است همان‌گونه که آن زنان نمونه در آن دشت خون و عطش همراه وهمپای مردان، عاشورا را آفریدند، اینک نیز نام زیبایشان همراه وهمپای نام آن مردان در تاریخ عاشورا آورده شود تا الگوهایی تابنده برای تمام انسان‌ها باشند.

زینب کبرى (س) روز پنجم جمادی‌الاول سال 5 یا 6 هجرت در مدینه چشم به جهان گشود. خبر تولد نوزاد عزیز، به گوش رسول خدا (ص) رسید. رسول خدا  براى دیدار او به منزل دخترش ‍ حضرت فاطمه زهرا (س) آمد.

حماسه شکوهمند روز دهم سال 61 هجری، نگارینه‌ای از زیباترین طرح‌ها و نقش‌ها را در تاریخ حک نمود. حماسه از سرخی خون برترین رادمردان خدا، خامه گرفت و دست نقاش چیره شهادت که از آستین بزرگ آموزگار آن، حضرت حسین (علیه‌السلام) بیرون آمده بود، بر پرده کربلا، در آن ساعتی که عقربه‌های آفرینش لحظه عروج را نشان می‌دادند، چشم‌نوازترین تصویر را به نقش کشید.

سلسله مقاله های «صبر از آموزه های کربلا» از سه بخش تشکیل شده است که بخش اول (با نام: صبر از خلقیات خداوند است) مفهوم صبررا مورد بررسی قرارمی‌دهد، در بخش دوم (با نام: صبر در آیات و روایات) به بررسی مفهوم صبر از دیدگاه قرآن و روایات پرداخته شده  و در بخش سوم (با نام: جلوه‌هایی صبر در عاشورا و پس از آن) مصادیقی از صبر در کربلا ذکر شده است.

حضرت زینب (س) و اسرا را با دست‌های بسته وارد کاخ یزید کردند. یزید همه بزرگان را جمع کرده بود و سفرایی از کشور های مختلف هم بودند. یزید سخنانی گفت و حضرت زینب (س) پس از او سخنانی گفتند که فضا کاملا مغلوبه شد و افکار جمع متوجه سخنان و حق بودن ایشان شد.

ای پسر معاویه و هند و صخر، حکومت در دست آبا و اجداد من بوده است پیش از آنکه تو متولّد شوی. جد من علی (ع ) که خداوند از او خشنود باد، در بدر و اُحد و احزاب، پرچم پیامبر خدا در دستش بود و در دست پدر تو و اجدادت پرچم کافران. وای بر تو ای یزید! اگر می‌دانستی که چه کرده‌ای و درباره پدر و خاندان و برادر و عموهای من چه جنایت‌هایی را مرتکب شده‌ای

اسرای کربلا را به شهر کوفه وارد کردند شهر منقلب بود و همگان گریه می‌کردند. حضرت زینب (س) پس از مواجهه با این صحنه خطاب به مردم کوفه سخنانی گفتند که در این مقاله آورده شده است.

بی‌گمان، شخصیت زهرایی زینب کبری نیز یکی از ثمرات و برکات دعای ارزشمند پیامبر ـ‌صـ است.

«عصمه الصغری» لقبی است که زینب ـ‌سـ بر اساس شایستگی‌هایش به آن مفتخر گردیده است.

امام حسین (ع) به برادر خود عباس فرمودند: برادر جان! نزد این گروه برو، ببین اگر بتوانى براى باقیمانده امروز جنگ را به تاخیر بیندازند، باشد که امشب را در پیشگاه خدایمان به نماز و دعا و استعانت از خدا و یارى طلبى در جنگ با اینان بگذرانیم.