انسان در زندگی اجتماعیِ خود، برای رسیدن به آرمان‌ها و اهداف خود، همواره گواه صحنۀ درگیری بین دو نیروی حقّ و باطل است. آغاز آن درگیری فرزندان بی‌واسطۀ حضرت آدم (هابیل و قابیل) است و اوج آن، قیام سراسر افتخار امام حسین (ع) و یارانش در عاشورا و فرجام آن در قیام جهانی منجی عالم بشریّت در آخرالزمان.

ائمه اطهار (ع) محک‌ها و معیارهای ایمان مردم هستند و قبولی طاعات و عبادات مشروط به اعتقاد به ائمه و تبعیت از آن‌هاست. از این رو بسیاری از شیعیان در طول تاریخ به امام مراجعه می‌کردند و اعتقادات خود را به امام عرضه می‌داشتند تا از صحت اعتقادات خود مطمئن شوند.

الگوی ما در اربعین، باید صاحبان این واقعه یعنی امام سجاد (ع) و حضرت زینب (س) باشند که جلو امویان ایستادند و توانستند کربلا و اسلام را زنده نگه دارند. نه مانند کسانی که سکوت کردند و چشم بر واقعیات بستند.

هدف امام حسین (ع) از برپایی واقعه عاشورا، روشنگری و آگاهی‌بخشی به مردم و همچنین نجات‌بخشی بشریت است.
این اهداف را می‌توان در زیارت اربعین دید و در راهپیمایی اربعین بدان توجه نمود.

راهپیمایی اربعین رویدادی صرفا فرهنگی یا سیاسی نیست، نمایاندن زیست‌جهانی رقیب برای زیست‌جهان مدرن است و این یعنی این پدیده را می‌توان ذیل یک گفتمان دید و به بررسی آن پرداخت.

اربعین یکی از ایامی است که در تاریخ، شیعیان بدان اهتمام ویژه‌ای دارند و این روز را بزرگ می‌دارند.
علت این اهتمام چیست؟ چه چیزی باعث شده است که همه ساله شیعیان آن را زنده نگه دارند؟

زیارت امام حسین (ع)، ازجمله اعمالی است که مورد توجه و عنایت خاص خداوند متعال است و ثواب‌های بسیار زیاد و بی‌شماری برای آن بیان شده است.

هر انسانی میل و گرایش به خوبی‌ها، کمال و سعادت دنیا و آخرت دارد؛ به‌گونه‌ای که علاقه‌مند است تمام صفات نیک در او متجلی گردد. یکی از راه‌های رسیدن به این اصل مهم، اندوختن پتانسیل و انرژی‌های مثبت در درون خودش است.

وجود نیرو و انرژی مثبت در انسان سبب گرایش به صفات نیک و دوری از صفات زشت می‌گردد.

 در طول سالیان، مخالفین ائمه، هرچه راکه ارتباط مستقیم و یا غیرمستقیم با اهل‌بیت (ع) داشته، مورد تعرض خود قرار می‌دادند.

حقیقت دین ،از دو رکن تولی و تبری شکل گرفته است؛ بدین معنا که اگر یکی از این دو رکن اساسی در انسان نباشد، حقیقتاً مؤمن نبوده و اهل نجات نخواهد بود.یکی از درخواست‌های زائر در حین زیارت رسیدن به تقرب الی الله از طریق  تولی و تبری است.