فرماندۀ کل کائنات است حسین

معنای نماز و صلوات است حسین

ای آنکه برات کربلا می‌‌خواهی

در دست کرامتش برات است حسین

وقتی که بر پیشانی‌ام مهر گدا است

یعنی که تقدیرم به دستان شما است

دم بازدم در سینه‌ها نام تو جاری است

این حنجره اهدایی زهرا به ما است

هرجا که حرف معرفت افتاد لاجرم

شاعر نوشت اول خط «صاحب کرم»

صاحب کرم اگرچه به ظاهر شود ذلیل

اما به ذهن مردم دنیاست محترم

حسینی شدم، دل ندادم به غیر

نه میخانه رفتم، نه معبد نه دیر

من از کودکی پیر هیئت شدم

«جوانی کجایی که یادت به خیر»

فرمود نبی: علی ولی الله است

خورشید ولایت و دلیل راه است

زهرا است دل من و حسن دلبندم

عشق است حسین و عشق حق دلخواه است

ذکر لب انبیاء، حسین علیه‌السلام

اعظم اسم خدا، حسین علیه‌السلام

فیض دمادم حسین، هستی خاتم حسین

کیست من المصطفی؟ حسین علیه‌السلام

در سینه‌ام شرارۀ غم موج می‌زند

وقتی دلم به سمت حرم موج می‌زند

وقت نماز جای دعای قنوت هم

فکر حرم فقط به سرم موج می‌زند

در دایرۀ عشق، گرفتار حسینم

حیران شدۀ چرخش پرگار حسینم

فریاد زند چاک گریبان جنونم

عمری ست که منصورم و بر دار حسینم

دنیا پر است از نفحات نوای تو

لبیک یاحسین، به سوز صدای تو

بر نیزۀ غریبی اگر تکیه داده‌ای

عالم شنید، تا به قیامت ندای تو

تو آمدی زمین و زمان بیقرار شد

توحید در نهایت خود آشکار شد

با روی کار آمدن رویت، آفتاب؛

از کار سروری جهان برکنار شد