بیا به حال خرابم دعا نما مهدی

مرا ز قید معاصی رها نما مهدی

مرا که غافلم از لطف بی حدت مولا

بیا ز ورطۀ غفلت جدا نما مهدی

جان بر کف و اشاره جانانم آرزوست

جانان هر آنچه می‌‌طلبد، آنم آرزوست

درمان درد من نبود غیر درد دوست

دردم دوا کنید که درمانم آرزوست

هر چند که از بار گنه روسیهیم

 با شوق به آستان تو جبهه نهیم

میلاد بزرگْ‌عمّه‌ات را مهدى!

 بر عمّۀ کوچک تو تبریک دهیم

مهدىّ تو نالد ز غمت، یا جدّا!

 با یاد تو و محرّمت، یا جدّا!

گر خشک شود چشمه‌ی چشمم از اشک

 خون گریه کنم ز ماتمت، یا جدّا!

نو عروس طبع، هر دم، دلربایی می‏‌کند

از حجاب فکر بکر، او خودنمایی می‏‌کند

گاه عاشق می‏‌شود، گه پارسایی می‌‏کند

جان خود را بر گل نرگس، فدایی می‏‌کند

باز بوی بهار، عطر نعیم

صحبت کردگار و لطف رحیم

باز آهنگ رَبَّناَ اغفرلی

نیتِّ قُربِ آشنای قدیم

چه می‌خوانند این سان آتشین بر نیزه‌ها سرها

چه آهنگی است این؟ خون می‌چکد در رقص خنجرها

یقینی سرخ در تاریکی تردید جاری شد

دوباره لاله گون شد لاله گون شد باغ باورها

ای لسانت لسان پیغمبر

وی بیانت بیان پیغمبر

ای زمانت شبیه رستاخیز

در دهانت زبان پیغمبر

ما را در این شب ها تمنا می‌نویسند

مجذوب وصف و وصل لیلا می‌نویسند

من قطره‌ای ناچیزم اما مطمئنم

آخر مرا هم پای دریا می‌نویسند

وقتی تو از سفر برسی عید می‌شود

دنیا دوباره صاحب خورشید می‌شود

چشمان روشنت که طلوعی دوباره کرد

دل‌ها پر از تجلّی توحید می‌شود