دل سوزان بُوَد امروز، گواه من و تو
کز ازل داشت بلا، چشم به راه من و تو
من به تو دوخته‌ام دیده، تو بر من از نی
یک جهان راز نهفته به نگاه من و تو
اُسرا با من و رأس شُهدا با تو به نی
چشم تاریخ ندیده است، سپاه من و تو
روی تو، ماهِ من و ماهِ تو، عبّاس، امّا
ابرِ خون ساخته پنهان، رخ ماه من و تو
آیه خواندن ز تو، تفسیر ز من تا دانند
که به جز گفتن حق نیست، گناه من و تو
هر دو نستوه چو کوهیم برِ سیل امّا
عشق، دل‌گرم شد از سردی آه من و تو
«مدّعی خواست که از بیخ کَنَد ریشه‌ی ما»[i]
بی‌خبر ز‌آن که غروب است، پگاه من و تو
[i]. این مصراع از «سعدی» است. (ص 844)
ای پنجمین امام که معصوم هفتمی
از ما تو را ز دور «سلامٌ علیکمی»
بر درد جهل خلق، ز عالم طبیبتر
نامت غریب و قبر، ز نامت غریبتر
از مهر، آسمان مدینه اثر نداشت
من سفرهام کباب، به غیر از جگر نداشت
«ما آن شقایقیم که با داغ زادهایم»
جز داغ دل، نصیب، جگر بیشتر نداشت
من نرد غم لیلی لیلا زدهام
دلخونم و چون لاله به صحرا زدهام
آنجا که سفینه النجاهاست، حسین
دریا، دلِ عشق و من به دریا زدهام
قمار عشق را خوش برده بودی
سرت آنجا که باده خورده بودی
تو بودی زخمۀ زخمیّ بیداد
که عمری بی صدا بودیّ و فریاد
دل سوزان بُوَد امروز، گواه من و تو
کز ازل داشت بلا، چشم به راه من و تو
من به تو دوخته‌ام دیده، تو بر من از نی
یک جهان راز نهفته به نگاه من و تو
اُسرا با من و رأس شُهدا با تو به نی
چشم تاریخ ندیده است، سپاه من و تو
روی تو، ماهِ من و ماهِ تو، عبّاس، امّا
ابرِ خون ساخته پنهان، رخ ماه من و تو
آیه خواندن ز تو، تفسیر ز من تا دانند
که به جز گفتن حق نیست، گناه من و تو
هر دو نستوه چو کوهیم برِ سیل امّا
عشق، دل‌گرم شد از سردی آه من و تو
«مدّعی خواست که از بیخ کَنَد ریشه‌ی ما»[i]
بی‌خبر ز‌آن که غروب است، پگاه من و تو
[i]. این مصراع از «سعدی» است. (ص 844)
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
