مشخصات شعر

عشق حسین

دل از جهان بریدم و گفتم حسین حسین

 عشقش به جان خریدم و گفتم حسین حسین

 

دادند چون که باده‌ی قالوا بلى مرا

 ز آن جرعه‌اى چشیدم و گفتم حسین حسین

 

عکس جمال دوست در آیینه‌ی ضمیر

 در یک نگاه دیدم و گفتم حسین حسین

 

چون مرغ پر شکسته‌ی از آشیان جدا

 تا کوى او پریدم و گفتم حسین حسین

 

میگفت «یا حسین» شب و روز مادرم

 من هم از او شنیدم و گفتم حسین حسین

 

هر جا مجال یافتمى، بزم ماتمش

 با اشک و آه چیدم و گفتم حسین حسین

 

برگرد شمع روشن بزم عزاى او

 پروانه‌سان پریدم و گفتم حسین حسین

 

در نیمه‌هاى شب به امید حریم او

 آه از جگر کشیدم و گفتم حسین حسین

 

گاهى زدم به سینه و گاهى به سر زدم

 گه پیرهن دریدم و گفتم حسین حسین

 

دنبال دسته‌هاى حسینى برهنه پا

 در کوچه‌ها دویدم و گفتم حسین حسین

 

مهر حسین، دار و ندار «مؤیّد» است

دل از جهان بریدم و گفتم حسین حسین

 

عشق حسین

دل از جهان بریدم و گفتم حسین حسین

 عشقش به جان خریدم و گفتم حسین حسین

 

دادند چون که باده‌ی قالوا بلى مرا

 ز آن جرعه‌اى چشیدم و گفتم حسین حسین

 

عکس جمال دوست در آیینه‌ی ضمیر

 در یک نگاه دیدم و گفتم حسین حسین

 

چون مرغ پر شکسته‌ی از آشیان جدا

 تا کوى او پریدم و گفتم حسین حسین

 

میگفت «یا حسین» شب و روز مادرم

 من هم از او شنیدم و گفتم حسین حسین

 

هر جا مجال یافتمى، بزم ماتمش

 با اشک و آه چیدم و گفتم حسین حسین

 

برگرد شمع روشن بزم عزاى او

 پروانه‌سان پریدم و گفتم حسین حسین

 

در نیمه‌هاى شب به امید حریم او

 آه از جگر کشیدم و گفتم حسین حسین

 

گاهى زدم به سینه و گاهى به سر زدم

 گه پیرهن دریدم و گفتم حسین حسین

 

دنبال دسته‌هاى حسینى برهنه پا

 در کوچه‌ها دویدم و گفتم حسین حسین

 

مهر حسین، دار و ندار «مؤیّد» است

دل از جهان بریدم و گفتم حسین حسین

 

اولین نظر را ارسال کنید
 
فراموشی رمز عبور

ایمیل خود را وارد کنید

×
ارتباط با ما

پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.

×