- تاریخ انتشار: ۱۳۹۵/۰۵/۰۵
- بازدید: ۳۳۵۶
- شماره مطلب: ۳۹۸۵
-
چاپ
نوحۀ جنون
دوباره ماه محرّم، دوباره بوی حسین
دوباره بر سر هر کوچه، گفتوگوی حسین
بیا به دستۀ ما نوحۀ جنون سر کن
که میرویم شباشب، به جستوجوی حسین
حسین، وارث کشف و شهودِ غار حراست
چه هایوهوی محمّد، چه هایوهوی حسین
نبستهاند به روی حسین، هرگز آب
فرات، آب ننوشید از گلوی حسین
فرات، تشنۀ لبهایِ تفتهجوشَش بود
فرات، آب شد از شرم، روبهروی حسین
قتیل قبله همیشه به یاد میمانَد
بیا که مُهر نماز است، خاک کوی حسین
چنین که در دل من، داغ کربلا جاری است
شهید میشوم از هُرمِ آرزوی حسین
طلوع میکند، آخر طلیعۀ موعود
مسیر قبله عوض میشود، به سوی حسین
-
خلقت دوباره
کربلا به خون خود تپیدن است
جرعه جرعه مرگ را چشیدن است
کربلا صفا و مروهای شگفت
پا به پای تشنگی دویدن است
روضه نیست کربلا که بشنوی
کربـــلا سر بریده دیدن است -
کعبۀ من
دل نیست اینکه دارم، گنجینۀ غم توست
بیگانه باد با غیر، این دل که محرم توست
ورد زبانم امسال، ذکر مصیبتت بودامسال عالم من، در فکر عالم توست
-
چه سایهای!
اگر چه مادر تو، دختر پیمبر نیست
کسی حسینِ علی را، چنین برادر نیست
حسین، پیش تو، انگار در کنار علی است
کسی چنان که تو، هرگز شبیه حیدر نیست
-
احرام خون
فرمود: «مکّه مسموم»، فرمود: «مکّه سَم شد»
این خانه بار دیگر، بازار بیش و کم شد
دیشب دوباره جدّم، آمد به خوابم و گفت:
این خانه بار دیگر، جُرثومۀ صنم شد
نوحۀ جنون
دوباره ماه محرّم، دوباره بوی حسین
دوباره بر سر هر کوچه، گفتوگوی حسین
بیا به دستۀ ما نوحۀ جنون سر کن
که میرویم شباشب، به جستوجوی حسین
حسین، وارث کشف و شهودِ غار حراست
چه هایوهوی محمّد، چه هایوهوی حسین
نبستهاند به روی حسین، هرگز آب
فرات، آب ننوشید از گلوی حسین
فرات، تشنۀ لبهایِ تفتهجوشَش بود
فرات، آب شد از شرم، روبهروی حسین
قتیل قبله همیشه به یاد میمانَد
بیا که مُهر نماز است، خاک کوی حسین
چنین که در دل من، داغ کربلا جاری است
شهید میشوم از هُرمِ آرزوی حسین
طلوع میکند، آخر طلیعۀ موعود
مسیر قبله عوض میشود، به سوی حسین