زهرا چه نشاطی است که امشب دارد

 وز شوق، مدینه ذکر «یا رب» دارد

ای ختم رسل! چشم تو روشن بادا!

 چون نور دلت فاطمه، زینب دارد

امشب که على به خانه یک کوکب داشت

 با خنده، گل شکر خدا بر لب داشت

در دایره‌ی خلقت ایجاد، خدا

 یک فاطمه و فاطمه یک زینب داشت

زینب که به حُسن است همانند على

 نور دل احمد است و دلبند على

بر مهد ولادتش تماشا دارد

 گل‌خنده‌ی فاطمه، شکرخند على

اى آینه‌ی «یُذهِب عنکم»! زینب!

 در روى تو صبر را تجسّم، زینب!

ارکان تو صبر و عصمت و عشق و صفاست

 اى کعبه‌ی پوشیده‌ی دوّم! زینب!

تصویر تمام کربلا زینب بود

 تفسیر پیام کربلا زینب بود

در عشق و فداکارى و ایمان و وفا

 زهراى قیام کربلا زینب بود

از نور جمال زینبى مظهر عشق

 روشن شده چون صبح ازل، کشور عشق

دیدار حسین و او تماشایى بود

 بنگر به خداى عشق و پیغمبر عشق

داده است گلى، خداى سرمد به على

 کز هر طرفى تهنیت آمد به على

در عرش عظیم زینبش خوانده و گفت:

 یزدان به محمّد و محمّد به على

زینب که به کار عاشقى غوغا کرد

 صد بار شهادت به رخش در وا کرد

دو دسته گل یاس که در دامان داشت

 تقدیم به باغبان عاشورا کرد

آن ماه که روشن‌گر هر انجمن است

 مجموعه‌اى از فضایل پنج تن است

در شادى و غم دست توسّل ما را

 بر دامن لطف قاسم بن الحسن است

سلام باد به سعد، آن یل سعادتمند!

 که خورده بود به مهر على دلش پیوند

شناسنامه‌ی او مُهر مهر مولا داشت

 شجاعتش چو پدر بود و همّتش فرزند

ماییم مدام دیده گریان حسین

 سوزیم به یاد لب عطشان حسین

پروا نبُوَد ز نار نیران، ما را

 داریم چو ما دست به دامان حسین

ای جسم میان بوریا پیچیده!

خورشید ز برج خاک و خون تابیده

پاشید ز هم نظام هستی چون دید

اعضای تو از تیغ ز هم پاشیده