باز می‌خواهم نوایی سر کنم
عاشقان را جمله مستحضر کنم
عاشقان رهرو بازار عشق
جان نثاران ره دلدار عشق
آن شب، شب عاشقانۀ عشق
می‌خواند فلک، ترانۀ عشق
هفتاد و دو عاشق سلحشور
رفتند به بیکرانۀ عشق
اى کشته‌ی اشک‌ها! به نام تو سلام!
بر شور محرّم الحرام تو سلام!
هفتاد و دو گل به کوى تو پرپر شد
بر خاک همیشه لاله فام تو سلام!
ای هواخواهان جان‌باز حسین!
هم‌دم و هم‌راه و هم‌راز حسین!
ای ز جان‌بگْذشتگان کربلا!
ای به خون‌آغشتگان کربلا!
بر سرم افتاده هفتاد و دو شور
در دلم افتاده هفتاد و دو نور
می‌سزد هر لحظه هفتاد و دو بار
بر لب آرم وصف هفتاد و دو یار
چون به دشت کربلا، سلطان عشق
مانْد تنها در صف میدان عشق
لشکر غم، حمله‌ور از شش طرف
دشمنان از چار جانب بسته صف
بزم‌آرای قضا در کربلا
چون صلا زد عاشقان را بر بلا
تشنگان باده‌ی جام الست
آن بلا‌جویان مست می‌پرست،
آنان که در طریق وفایش، قدم زدند
پا بر سرِ کلاه کی و جام جم زدند
مردان حق که فانی مطلق به حق شدند
از عرصۀ حدوث، قَدم تا قِدم زدند
رهروانی که ز جان، در طلب جانانند
در سر کوی شهادت، همه سرگردانند
تو مپندار که در راه وفا درمانند
دردمندان غم عشق که بی‌درمانند
کربلا بود و شب عاشور بود
صحبت از ایثار و عشق و شور بود
لیلۀ از خویش گردیدن جدا
لیله‌ی پرواز کردن تا خدا
از محرّم چون شب عاشور شد
نینوای عاشقان، پُرشور شد
آفرینش بُد ز ماهی تا به ماه
جملگی مبهوت بر احوال شاه
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
