من پیک عشق هستم و نامه بر حسین

اول فدایی حرم خواهر حسین

لب تشنه‌ام ولی نزنم لب به آب‌ها

سیراب می‌شوم فقط از ساغر حسین

سلام باد به گلهاى سر بریده‌ی عشق!

 به هر شقایق در خاک و خون، تپیده‌ی عشق!

سلام بر شهدایى که تا دمد خورشید

 دمد ز سرخى خون‌هایشان سپیده‌ی عشق!

سلام باد به عمّار از بنى دالان!

 ابى سلامه، سلیل از قبایل همْدان

صحابه‌اى که ز درک حضور پیغمبر

 گرفت عزّت اسلام و شوکت ایمان

سلام بر حبشى از قبیله‌ی همْدان!

 که داشت خوى جوان‌مردى و دل مردان

یک از صحابى پیغمبر خدا جدّش

 یک از مفاخر اهل نَهَم به فضل و توان

سلام ما به دلیرى که مرد یک‌دله بود!

 چو شهد بود اگر چه به نام، حنظله بود

ز شیعیان ولایت که در تمامى عمر

 به گرد کعبه‌ی عشق و وفا به هروله بود

سلام ما به گلى دیگر از بهشت جهاد!

 ز دوده‌ی همْدان، زاده‌ی عُریب زیاد

به جلوه، پرتو زهد و عبادتش ز جبین

 نهاده دست الهى شجاعتش به نهاد

سلام ما به جبلّه! به ابن شیبانى!

 که داشت عزم خدایىّ و روح روحانى

محیط فکر وى از موجه‌ی شرف، موّاج

 محیط روى وى از شور عشق، توفانى

سلام ما به انس، ابن کاهل اسدى!

 که جز به راه نبىّ و ولى قدم نزدى

اگر چه پیر ولیکن دلش جوان از عشق

 که عشق تافت به جانش ز جلوهی صمدى

سلام باد بر آن رافع رفیع‌مقام!

 که گشت سرور عالم اگر چه بود غلام

پس از شهادت مولاى خویشتن مسلم

 دلاورانه به اذن امام کرد قیام

سلام باد به اسلام مسلم بن کثیر!

 که بود بنده‌ی اخلاص و زاده‌ی شمشیر

عبید خالق خویش و ز هر چه هست آزاد

 امیر نفس خود و در کمند عشق، اسیر

سلام باد به واضح! که با خضوع تمام

 نهاد روى تضرّع به خاک پاى امام

بر او سلام! که بنوشته‌اند نامش را

 امیر کشور دل‌ها، اگر چه بود غلام

سلام باد به روح جناده‌ی ثانى!

 ز خاندان حَرَث از نژاد سلمانى

هر آنچه بود، گلى بود از بهشت وفا

 هر آنکه بود، نشانى بُد از مسلمانى