یاد هر گه کنم از زینب و سوز جگرش

کشم آهی که فتد در دل گردون، شررش

کام نادیده ز ایّام که در اوّل عمر

سوخت از داغِ غمِ مادر و جدّ و پدرش

ای اختر فضائل و ای آسمان صبر!

ای زینب! ای به گلشن دین، باغبان صبر!

گر شد حسینِ تشنه‌جگر، قهرمان عشق

نازم به همتّت! که تویی قهرمان صبر

ماجرای کربلا، شرح بلای زینب است

عصر عاشورا، شروع کربلای زینب است

شرح صدرش در نمی‌آید به فهمِ اهلِ دل

صبر زینب، آیت صبر خدای زینب است

بستند چو بر پشت شتر، محمل زینب

بگْریست دل سنگ، به حال دل زینب

گویی به غم و محنت و اندوه سرشتند

از روز ازل، طینت و آب و گِل زینب

ستم ندیده کسی در جهان، مقابل زینب

نسوخت هیچ دلی در جهان، چنان دل زینب

نگشت شاد، دلش از غم زمانه، زمانی

ز آب غم بسرشتند، گوییا گِل زینب

زینب که نماینده بُوَد زهرا را

 بگْرفته به دست، رشته‌ی دل‌ها را

از صبر خدایى است که با آن همه غم

 شیرازه کند کتاب عاشورا را

من مظهر صبر، زینب کبرایم

 هر جا که بُوَد حسین، من آن جایم

هر چند که آفتاب بى‌سایه بُوَد

 من سایه‌ی آفتاب عاشورایم

این جا حرم سجود مهر و ماه است

بر درگه هفت قبله زین جا راه است

آرام‌گه زینب کبراست که او

هم دختر و هم خواهر ثارالله است

ای ماه! به شوق نظرت می‌آیم

با قافله‌ی خون جگرت می‌آیم

هستی تو امام من و من پیرو تو

می‌گریم و دنبال سرت می‌آیم

در عشق، علامتى به جز زینب نیست

 در صبر، قیامتى به جز زینب نیست

آن جامه‌ی عصمتى که زهرا پوشید

 زیبنده‌ی قامتى به جز زینب نیست

زینب که خلوص را به اتمام رساند

 جان داد و وفا را به سرانجام رساند

از خون حسین بن على کمتر نیست

 سودى که ز صبر خود به اسلام رساند

بر اشک جگرگداز زینب صلوات

 بر صبر حماسه‌ساز زینب صلوات

فرمود حسین: در نمازم کن یاد

 بر ذکر شب و نماز زینب صلوات