در طول مدت حضور امام حسین (ع) در مکه، نامه‌های بی شماری از بزرگان و شیعیان عراق رسید که حضرت را رسما به عراق دعوت کرده بودند. از سوی دیگر، عمال و دست‌نشانده‌های اموی مترصد فرصت بودند که در زمان مناسب بخصوص در ایام حج حضرت را ترور کنند. در چنین شرایطی امام (ع) به خواست مردم عراق پاسخ مثبت داده و راهی سرزمین عراق گردید.

حمد خدایی را سزاست که این بیت را به برکت قدوم پدر او (اشاره به امام حسین «علیه السلام») شرافت داد.
بیتی که تا دیروز خانه خدا بود و امروز به این شرافت (امیر المومنین «علیه السلام») قبله گردیده است.
ای کافران فاجر و فاسق!
آیا راه را برای ادامه حج امام نیکان مانع می‌شوید؟