شهادت امام حسین (ع) در کربلا، امری واضح برای بسیاری از یاران و اصحاب امام حسین (ع) بود و آنقدر رسول خدا (ص) و امیرالمؤمنین (ع) آن را در بین مردم بیان کرده بودند که بسیاری از مردم مکان و نحوه شهادت آن حضرت را می‌دانستند. از این رو از زمان خروج امام (ع) از مدینه تا رسیدن به کوفه، بسیاری از یاران آن حضرت نزد ایشان آمدند و ایشان را از حرکت به سمت کوفه برحذر داشتند. همچنین امام حسین (ع) در جواب بسیاری از آن‌ها، برخی از دلایل حرکت خود به سمت کربلا و شهادت را اعلام می‌کردند.

زمانی که امام حسین (ع) قصد خروج از مدینه و رفتن به سمت کوفه را داشت، محمدبن‌حنفیه نزد امام آمد و از وی درخواست کرد امام مسیر حرکت خود را تغییر دهد و به سمت کوفه نرود. ولی امام (ع) با اشاره به آگاهی خود از سرنوشت خویش، دلیل حرکت خود را بیان کردند.

مسئله علم امام در حرکت امام حسین (ع)، یکی از مسائل اختلافی بین علمای شیعه از زمان غیبت کبرا تا کنون بوده است. مسئله‌ای که نظرها و آرا متفاوتی در مورد آن گفته شده و هنوز هم ادامه دارد. در این یادداشت، نظر چند عالم بزرگ شیعه را که نظریه شان را در کتاب‌هایشان بیان کرده اند، نقل می‌کنیم.

در تاریخ بشریت به طور عام و تاریخ اسلام به طور خاص وقایع مختلفی روی داده است و در‌ آینده هم وقایع جدیدی اتفاق خواهد افتاد. برخی وقایع کوچک‌تر و برخی بزرگ‌تر هستند؛ اما در واقع میزان عظمت یک واقعه را چه چیزهایی تعیین می‌کند؟ در نوشتار حاضر به بررسی میزان عظمت واقعۀ عاشورا می‌پردازیم که ببینیم چه چیزهایی‌‌ این واقعه را به یک رخداد عظیم تبدیل کرد.

پیشگویی‌های مرتبط با شهادت امام حسین (ع) در روایات متعدد و فراوان در کتب شیعه و اهل سنت به چشم ‌می‌خورد.. 

یکی از مسائلی که نشان می‌دهد امام حسین (ع) نسبت به شهادت خویش آگاه بودند، پیش‌بینی‌های ائمۀ پیش از آن حضرت بوده است. رسول خدا (ص)، امیرالمؤمنین (ع) و امام حسن مجتبی (ع)  بین مردم و اصحاب خاص خویش به کرات در مورد واقعۀ عاشورا صحبت کرده بودند و مظلومیت و شهادت امام حسین (ع) را به دست شقی‌ترین مردم متذکر شده بودند ......