مسلما این نکته که حضرت علی اکبر (ع) به عنوان یک راوی در عالم اسلام، ولو با اتکا به بعضی از نقل‌های تاریخی شناخته می‌شود، بیش از پیش جایگاه معظم ایشان را یادآوری می‌کند

امشب علی دیگری چشم به جهان گشوده، نه در خانه کعبه که در بیت حسین.
امشب یک‌بار دیگر بوی محمد پیچیده نه در دامن آمنه که در دامان لیلا.
مولود امشب هم علی است و هم محمد، هم شجاعت حیدری دارد و هم جلوه محمدی.
هم سرور بنی‌هاشم است و هم سُرور دل حسین.
خوش آمدی علی اکبر حسین!

آن چه درباره قبر علی بن حسین حضرت علی اکبر (ع) یقین است و در اخبار و روایات آمده و شیخ مفید برآن تصریح کرده و فقهای دیگر نیز در کتاب‌های خود نوشته اند، این است که آن حضرت در پایین پای پدر بزگوارش به خاک سپرده شد. عین عبارت «الارشاد» این است: «نزدیک پاهای حسین (ع) دفن گردید.»

این مقاله قسمتی از پرونده «پر تخریب ترین بنای ماندگار تاریخ» است.

در یازدهم شعبان سال 33 ه ق شبیه‌ترین مردم به پیامبر (ص) یعنی حضرت على اکبر (ع) به دنیا آمد. نام آن حضرت «على»، پدرشان حضرت سید الشهداء (ع)، مادرشان لیلى بنت مره ثقفى است. در واقعه کربلا نزدیک 27 سال از عمر مبارک آن حضرت نگذشته بود که به درجه شهادت نائل گشتند.