بانو حضرت فاطمه زهرا (س) همواره یکی از شخصیت‌های بسیار مقدس در ادبیات دینی و مذهبی بوده است. تأثیرگذاری زندگی مظلومانه و معصومانه آن حضرت سبب شده است که نه تنها در جهان تشیع، بلکه در میان اهل تسنن نمونه بانویی پاکدامن و الگویی برای بانوان شود. از این روست که می‌بینیم در کشورهایی همچون ترکیه به کتاب‌هایی با موضوع زندگی بانوی گران‌قدر اسلام توجه می‌شود. در یادداشت زیر به قلم جناب آقای طاهر بابایی، برخی از آثار نوشته شده و ترجمه شده از فارسی و عربی درباره حضرت فاطمه زهرا (س) در ترکیه معرفی شده است.

در ششم ذی الحجه سال 2 هجری ازدواجی آسمانی بین دو گوهر خلقت، امیرالمؤمنین (ع) و حضرت فاطمه (س) صورت گرفت. در متن ذیل به گزارشی مفصل از این پیوند آسمانی پرداخته شده است. از عناوین متن می‌توان به خواستگارى از فاطمه (س)، مراسم عروسى، مهریه حضرت، ولیمه عروسى، عروسى و شرکت کنندگان و ثمره ازدواج نوارنى اشاره کرد.

بیستم جمادی الثانی مصادف است با تولد سرور زنان دو جهان حضرت فاطمه زهرا (س). در متن ذیل به مراحل انعقاد نطفه ایشان و دوران بارداری حضرت خدیجه پرداخته شده که هر فراز از متن ارائه شده هاله‌ای از عظمت وجودی ایشان را آشکار می‌کند.

در این روز در سال یازدهم ه‍ ق بنابر قول 95 روز، در روز سه شنبه شهادت حضرت سید النساء فاطمه زهرا (س) به وقوع پیوسته است. در متن زیر به حوادث ناگواری که ظالمان بر جگر گوشه محمد مصطفی (ص) وارد کردند پرداخته و علاوه بر آن اسناد هر یک از این وقایع ظالمانه را به صورت جداگانه ذکر کرده‌ایم.

بدون شک اصحاب امام حسین (ع)، جز برترین اصحاب ائمه اطهار (ع) محسوب می‌شوند. 

عبارت مطرح شده در پرسش، در کتاب‌های دست اول در زمینۀ تاریخ کربلا، از جمله لهوف مرحوم سید بن طاووس وجود ندارد؛ امّا در تذکره الشهداء ملا حبیب‌الله کاشانی که از کتاب‌های متأخر است، آمده است.

سه روز قبل از شهادت حضرت زهرا (س) ایشان پیراهنی را که خداوند در بهشت خلق کرده بود و دست به دست پیامبران از حضرت آدم تا حضرت محمد (ص) رسیده بود به حضرت زینب تحویل دادند. انبیا به هنگام مواجه شدن با مشکلات به وسیله این پیراهن به درگاه الهی متوسل می‌شدند. ایشان توصیه کردند در ساعات آخر روز عاشورا این پیراهن را به برادرت حسین (ع) بده.

یکی از اقوال شهادت جان‌گداز صدیقه طاهره سیزده جمادی الاولی است یا به عبارتی 75 روز پس از رحلت پیامبر. در شب چهاردهم، امیرالمؤمنین (ع) به همراه جمعى قلیل از گل‌های سر سبد اصحاب، بدن مطهر صدیقه کبرى (ع) را به خاک سپردند.

برای شهادت حضرت زهرا (س) اقوال مختلفی ذکر شده که یکی از آن‌ها  چهل روز بعد از وفات رسول خدا (ص)، است. از کنیه‌های مشهور ایشان «امّ ابیها» و «امّ الائمه» و از جمله مشهورترین لقب‌های ایشان می‌توان به «زهرا»، «صدیقه»، «طاهره»، «راضیه»، «مرضیه» و «سیده» اشاره کرد. ایشان در سن هجده سالگی در مدینه به شهادت رسید.

حوادث پس از «سقیفه» از تلخ‌ترین و دردناک‌ترین حوادث تاریخ اسلام و زندگانی امیر مؤمنان (ع) و فاطمه زهرا (ع) است. هنوز چند روزی از دفن پیامبر نگذشته بود که به خانه دخترش هجوم آوردند و پس از آتش زدن درِ منزل و ضرب و جرح صدیقه طاهره (س) و کشتن حضرت محسن (ع)، امیرالمؤمنین (ع) را با دست بسته بیرون بردند.