در این نوشته با اشاره به اهمیت منابع در تاریخ اسلام، به ویژه اهمیت منابع کهن تاریخی، به منابع شیخ مفید و نیز ویژگی‌های روش وی در بهره‌گیری از منابع پرداخته شده است. بیان مواردی از این منابع کهن و ویژگی آن‌ها و نیز اشاره به گزارش‌های تاریخی شیخ مفید، به ویژه در دو کتاب الارشاد و الجمل و مقایسه ی آن ها با گزارش‌های مشابه که در منابع دیگر وجود دارد، مطالب این نوشته را در برمی‌گیرد. همچنین بخشی از منابع شیخ مفید که به گزارش‌های شفاهی و غیرمکتوب اختصاص دارد به اختصار بررسی شده است.