طبیعی است که قیام حسینی و واقعه عاشورا به دلیل آن‌که رویدادی تاریخی و نیز مهم‌ترین رویداد تاریخ اسلام به شمار می‌آید، توجه استادان و دانشجویان تاریخ، بویژه گرایش تاریخ اسلام را به خود جلب کند؛ اما با وجود کارهای ارزشمندی که در این زمینه انجام شده عاشوراپژوهی دانشگاهیان آسیب‌هایی چشمگیر نیز داشته که لطمه‌هایی جدی به پژوهش‌های آنان در این زمینه وارد کرده است.

در این نوشته با اشاره به اهمیت منابع در تاریخ اسلام، به ویژه اهمیت منابع کهن تاریخی، به منابع شیخ مفید و نیز ویژگی‌های روش وی در بهره‌گیری از منابع پرداخته شده است. بیان مواردی از این منابع کهن و ویژگی آن‌ها و نیز اشاره به گزارش‌های تاریخی شیخ مفید، به ویژه در دو کتاب الارشاد و الجمل و مقایسه ی آن ها با گزارش‌های مشابه که در منابع دیگر وجود دارد، مطالب این نوشته را در برمی‌گیرد. همچنین بخشی از منابع شیخ مفید که به گزارش‌های شفاهی و غیرمکتوب اختصاص دارد به اختصار بررسی شده است.