یکی از سوالاتی که درزمینهٔ شهادت امام حسین (ع) از گذشته مطرح بوده آن است که اگر حادثهٔ شهادت ایشان چنین پراهمیت بوده است پس چرا خداوند در برابر آن عکس‌العمل نشان نداده و عقوبت ظالمان را به تأخیر انداخته است؟ در این مقاله، با بررسی این موضوع در سه محور اصلی، به پاسخگویی این سؤال برآمده‌ایم. این سه محور عبارت‌اند از: 1.سنت الهی در مهلت دادن به کافران 2.سرانجام بد اشقیای کربلا در همین دنیا از سه طریق گرفتار شدن به نفرین امام حسین و امام زین‌العابدین (ع) و قیام مهدی آل محمد (ع) و انتقام‌گیری او از قاتلان و راضیان به قتل امام حسین (ع) 3.فراهم آمدن عذاب اصلی برای ایشان در قیامت

مدینه غرق شعف است. خاک این سرزمین در خود نمی‌گنجد و تاب زمینی بودن ندارد. آسمان غرق نور، ملایک سراسر سرور...

سوم شعبان سال چهارم هجری، دردانه پیامبر (ص)، عزیز حیدر (ع) و البته مظلوم زهرا (س) چشم به جهان گشود.