این نوشتار در قالب چندین مقاله و یادداشت به بررسی مهم‌ترین مقتل‌هایی خواهد پرداخت که در قرون اولیه از عاشورا گزارش‌های تاریخی ارائه داده‌اند. بحث حاضر صرفا به معرفی مهم‌ترین مقتل‌ها به لحاظ تقدم زمانی خواهد پرداخت.

حضور اهل بیت (ع) در اولین اربعین شهادت امام حسین (ع) بر سر مزار آن حضرت در کربلا از مسائلى است که در قرون اخیر برخى محققان شیعه درباره آن تشکیک کرده‌اند. در مقابل، برخى دیگر از اندیشمندان، در صدد رد این تشکیک و اثبات اربعین اول شده‌اند. این نوشتار ابتدا به دلایل منکران اربعین اول پرداخته و در ادامه به پاسخ‌گویى آن‌ها مى‌پردازد، سپس با استفاده از قراین و شواهد دیگر، دیدگاه موافقان اربعین اول را تأیید می‌کند.

عاشورا درد بس بزرگی بوده و هست  که هر دلی را می شکند و زخم برجان ها می نشاند و دردهای حاصل، زبانی می گردد برای واگویی درد ها و در این بین داستان سرایی ها گاه اصل ماجرا را به فراموشی می کشاند.

تاریخ مجموعه حوادث فرهنگی، طبیعی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی و رویدادهایی است که در گذشته و در زمان و مکان زندگی انسان‌ها و در رابطه با آن‌ها رخ داده است. تاریخ ناظر به درک وقایع جزئی و پدیده‌های ذکرشده است که در ذهن تاریخ‌نگار شکل می‌گیرد. تاریخ اسلام هم از همین قاعده پیروی می کند و جهت گیری های تاریخ‌نگار تاریخ را به انحراف و حتی وارونه کردن حقایق می کشاند.

عظمت حادثه کربلا و تأثیرات عمیق و گسترده سیاسی و اجتماعی آن در تاریخ اسلام و به‌ویژه تاریخ تشیع، هر ذهن کنجکاو علاقه‌مند به درک و فهم حقایق تاریخی را به شناخت منابع گزارش‌های این رویداد سوق می‌دهد.

 خاصه آن‌که از دیرباز ادعای نامکتوب ماندن گزارش‌های تاریخی در اسلام تا نیمه سده دوم هجری، از سوی خاورشناسان مطرح و شایع گشته است.

عظمت حادثه کربلا و تأثیرات عمیق و گسترده سیاسی و اجتماعی آن در تاریخ اسلام و به‌ویژه تاریخ تشیع، هر ذهن کنجکاو علاقه‌مند به درک و فهم حقایق تاریخی را به شناخت منابع گزارش‌های این رویداد سوق می‌دهد.

 خاصه آن‌که از دیرباز ادعای نامکتوب ماندن گزارش‌های تاریخی در اسلام تا نیمه سده دوم هجری، از سوی خاورشناسان مطرح و شایع گشته است.