اصل در پرستش و بندگی است و هر تعظیم و اکرامی به معنای پرستش نیست! هیچ‌کدام از شیعیان نیز به نیت پرستش، احترام به حجت‌های خداوند نمی‌گزارند، بلکه ایشان را بنا به دستور الهی صاحب اختیار خود می‌دانند و به آن‌ها محبت نموده و ایشان را تکریم می‌کنند؛ در ضمن تنها شیعه نیست که به قبور بزرگان خود احترام می گذارد در اکثر جوامع این امر دیده می‌شود و تنها فرقه وهابیت صد ساله است که چنین امری را شرک می‌پندارند.

شرک با تعاریف مشخص خود، منشاء اثر دانستن چیزی در کنار خداوند است که از مصادیق آن بندگی و عبادت غیر خدا را نیز شامل می شود، در زیارت قبور اولیای الهی عملی که چه از روی نیت و چه از روی شکل ظاهر این معنا را تداعی کند، وجود ندارد!