از آنجا که قیام‌های توابین، یکی از مهم‌ترین اقدامات شیعیان پس از شهادت امام حسین (ع) بوده است، به نظر می‌رسد بازخوانی تاریخی و تحلیلی ادعیه امام سجاد (ع) می‌تواند به عنوان یک مستند تاریخی، ماهیت حقیقی این قیام‌ها را روشن کند.

لذا ابتدا ارتباط ایشان با گروه‌های فعال اجتماعی جامعه آن زمان مورد بررسی قرار گرفته، سپس به واکاوی ادعیه ایشان پرداخته شده است. در این پژوهش، برخی شواهد و مستندات که نقش امام سجاد (ع) را در شکل‌گیری قیام توابین و حوادث قرن اول هجری، اثبات می‌کند مورد بررسی قرار می‌گیرد.

کتاب «فواِئد المشاهد و نتایج المقاصد» شامل پنجاه و نه مجلس موعظه و سخنرانی شیخ جعفر شوشتری است که توسط «محمدبن‌علی اشرف طالقانی» که از شاگردان ایشان در نجف بود، در دو جلد گردآوری شده است. بیست و سه مجلس اول در ماه مبارک رمضان بوده که به ترتیب خلاصه‌ای از آن‌ها در این سلسله مطالب آورده شده است.

بررسی و پاسخ به این پرسش، به دو بخش تاریخی و کلامی تقسیم می‌شود. اما بررسی کلامی این سؤال، مشروط بر آن است که از نظر تاریخی، اثبات شود که یزید از جنایت خود پشیمان شده، به نحوی درصدد جبران آن برآمده، از درگاه الهی، طلب مغفرت کرده است.