در طول مدت حضور امام حسین (ع) در مکه، نامه‌های بی شماری از بزرگان و شیعیان عراق رسید که حضرت را رسما به عراق دعوت کرده بودند. از سوی دیگر، عمال و دست‌نشانده‌های اموی مترصد فرصت بودند که در زمان مناسب بخصوص در ایام حج حضرت را ترور کنند. در چنین شرایطی امام (ع) به خواست مردم عراق پاسخ مثبت داده و راهی سرزمین عراق گردید.
در چنین روزی امام حسین (ع) از مکه به سمت عراق حرکت کرد. امام حسین (ع) به دلیل درخواست مکرر مردم کوفه و دفع توطئه ترور مزدوران یزید رهسپار عراق شد. علاوه بر آن ترک مکه در هنگام حج باعث توجه همگان به مخالفت امام حسین (ع) با حکومت بنی امیه شد.
جناب مسلم بن عقیل (ع) در چنین روزی دعوت خود را در کوفه آشکار کرد. مردم کوفه جملگی با ایشان بیعت کردند اما چندی بعد با تهدیدهای ابن زیاد نفاق خود را آشکار کردند. بعد از متفرق شدن مردم جناب مسلم در کوفه بی‌یار و یاور شد و تنها زنی به نامه طوعه به ایشان پناه داد.
در روز هشتم ذی الحجه سال 60 به دستور یزید گروهی برای دستگیر و کشتن امام حسین (ع) وارد مکه شدند. امام حسین (ع) چهار ماه قبل از این اتفاق برای خودداری از بیعت با یزید در جوار خانه امن الهی اقامت گزیده بود. یزید بن معاویه تعدادی از مزدوران خود را به بهانه حضور در مراسم حج برای دستگیری و کشتن امام حسین (ع) به مکه فرستاد.
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
