امیرالمؤمنین (ع) در شب بیست و یکم ماه رمضان به شهادت رسید. در آن شب حضرت لب به هیچ خوردنی و آشامیدنی نزد، و لب‌هاى مبارکش به ذکر خدا حرکت می‌کرد. بعد از وداع با همگان بدن خود را به طرف قبله کشیدند و فرمودند: «اشهد ان لا اله الا الله وحده لا شریک له و اشهد ان محمدا عبده و رسوله» و چشمان مبارک را بستند و بهشت را به قدوم خویش مبارک فرمودند.

امیرالمؤمنین (ع) در شب بیست و یکم ماه رمضان به شهادت رسید. در آن شب حضرت لب به هیچ خوردنی و آشامیدنی نزد، و لب‌هاى مبارکش به ذکر خدا حرکت می‌کرد. بعد از وداع با همگان بدن خود را به طرف قبله کشیدند و فرمودند: «اشهد ان لا اله الا الله وحده لا شریک له و اشهد ان محمدا عبده و رسوله» و چشمان مبارک را بستند و بهشت را به قدوم خویش مبارک فرمودند.

ابن ملجم مرادی در نوزدهم ماه رمضان با شمشیری زهر آلود بر فرق مبارک امیرالمؤمنین ضربت زد که بر اثر آن امام علی (ع) به شهادت رسید. امام حسن (ع) بعد از شهادت پدر بزرگوارشان ابن ملجم ملعون را با یک ضربه شمشیر قصاص و او را رهسپار جهنم کرد.

در بیست و یکم ماه رمضان پس از شهادت امام علی (ع) مردم با امام حسن (ع) بیعت کردند. ایشان بعد از شهادت پدر بزرگوارشان رهبری امت اسلامی را بر عهده گرفتند.