با رجوع به کتاب «البرصان و العرجان و العمیان و الحولان» جاحظ، چنین برمی‌آید که سنان بن انس سر مبارک امام حسین (ع) را از تن جدا کرده است.

حجت‌الاسلام و‌المسلمین رسول جعفریان، استاد گروه تاریخ دانشگاه تهران در یادداشتی با اشاره به تحریفات و اعمال سلایق گوناگون در بازگویی روایت عاشورا و قیام امام حسین (ع) در عرصه‌های گوناگون اجتماعی، سیاسی و فرهنگی، آن را خدشه‌ای  به اصل و اساس این واقعه انسانی و الهی قلمداد کرد.

چرا در نظام آکادمی ایران، و حتی جهان (در زبان انگلیسی)، هنوز اربعین نه تنها جدی و محور نیست، بلکه آنقدر حاشیه‌ای و فرعی است که به سختی می‌توان سرنخی از آن پیدا کرد. 

رویداد کربلا یک مصیبت به تمام معنا بود، مصیبتی برای اهالی آسمان و زمین؛ مصیبتی که در نوع خود بی‌مانند بود؛ لذا در اخبار آمده است که فرشتگان و انبیا همه برای آن حضرت مجلس سوگواری برپا کردند و گریستند.

بر روی قبور پیشوایان و سایر بزرگان اسلام که در مدینه مدفون بودند گنبدها و بناهایی قرار داشت. در هشتم شوال سال 1344 ه.ق همه آثار تاریخی این قبرستان به فتوای شیخ عبدالله بلیهد، قاضی القضاه سعودی، به بهانه شرک و بدعت بودنِ زیارت قبور ویران شد.

حضرت عباس (ع) با القابی چو ن قمر بنی‌هاشم، سقا، باب الحوائج، عبدالصالح، کبش الکتیبه و... در سال 26 هجری قمری پا یه عرصه گیتی نهاد. درباره خاندان اهل بیت (ع) باید به یک نکته توجه داشته باشیم و آن نکته این است که تاریخ زندگانی این خاندان غیر از معصومین (ع) به اختصار بیان شده و تفصیل اخبار تاریخی درباره آن‌ها وجود ندارد.

بانو حضرت فاطمه زهرا (س) همواره یکی از شخصیت‌های بسیار مقدس در ادبیات دینی و مذهبی بوده است. تأثیرگذاری زندگی مظلومانه و معصومانه آن حضرت سبب شده است که نه تنها در جهان تشیع، بلکه در میان اهل تسنن نمونه بانویی پاکدامن و الگویی برای بانوان شود. از این روست که می‌بینیم در کشورهایی همچون ترکیه به کتاب‌هایی با موضوع زندگی بانوی گران‌قدر اسلام توجه می‌شود. در یادداشت زیر به قلم جناب آقای طاهر بابایی، برخی از آثار نوشته شده و ترجمه شده از فارسی و عربی درباره حضرت فاطمه زهرا (س) در ترکیه معرفی شده است.

دانشمندان و ائمه اهل‌سنت به خاندان عصمت و طهارت نبی مکرم اسلام (ص) عشق و ارادت دارند و زینب کبری (س) را نیز به عنوان نواده رسول گرامی اسلام (ص) عزیز و گرامی می‌دارند و با تمام وجود در برابر شخصیت آن حضرت کرنش می‌نمایند و اعتقاد درونی خویش و خضوع و خشوع خود را بر زبان و قلم اظهار می‌کنند.

کتاب «تاریخ و جلوه‌های عزاداری امام حسین (ع) در ایران با تکیه بر دوره صفویه» از دو بخش تشکیل شده که بخش نخست آن شامل پنج فصل با عنوان‌های «قیام امام حسین (ع) و سیر عزاداری در ایران»، «روی کار آمدن صفویان و گسترش مراسم عزاداری امام حسین (ع)»، ... و بخش دوم کتاب که مقاله‌های پیوستی است، با عنوان‌های «مذهب و سیادت شیخ صفی‌الدین اردبیلی (نقد و رد نظریات احمد کسروی)»، «صفویان، مذهب تشیع و تسنن» و «ایرانیان در اردوی امام حسین (ع) و سپاه مختار» به اثبات ریشه و علاقه ایرانیان پیش از صفویه به امام حسین (ع) می‌پردازد.

در بخش نخست این یادداشت به تقسیم‌بندی منابع عاشورا پرداخته شد. در ادامه در بخش دوم برخی از مهم‌ترین شاخصه‌های منابع نسل نخست مرتبط با عاشورا مورد بررسی قرار گرفت و در این یادداشت به برخی از مهم‌ترین علل عدم استفاده از منابع سه نسل اول پرداخته می شود.