ای اختر فضائل و ای آسمان صبر!

ای زینب! ای به گلشن دین، باغبان صبر!

گر شد حسینِ تشنه‌جگر، قهرمان عشق

نازم به همتّت! که تویی قهرمان صبر

الگوی فرشتگان معصوم است او

بر واژه‌ی صبر و عشق، مفهوم است او

از خطبه‌ی آتشین او پیدا شد

بانوی قیام، «امّ‌کلثوم» است او

ای زینب دیگر! که جگرسوخته‌ای

چو لاله ز داغ، رخ برافروخته‌ای

تو درس صبوری و فداکاری را

پیداست که از فاطمه آموخته‌ای

زینب که خلوص را به اتمام رساند

 جان داد و وفا را به سرانجام رساند

از خون حسین بن على کمتر نیست

 سودى که ز صبر خود به اسلام رساند

بر اشک جگرگداز زینب صلوات

 بر صبر حماسه‌ساز زینب صلوات

فرمود حسین: در نمازم کن یاد

 بر ذکر شب و نماز زینب صلوات

زینب که شُکوه عشق پاینده از اوست

 ماهى است که نور صبر، تابنده از اوست

اسلام ز کربلا بُوَد زنده ولى

 تاریخ حیات کربلا زنده از اوست

زینب که به عشق، جوشش آموخته است

 ماه است و چو مهر، رخ برافروخته است

آیینه‌ی انقلاب خونین حسین

 بر قامت صبر او نظر دوخته است

زینب تو یگانه دختر توحیدی

توحید بخوان که خواهر خورشیدی

امّید قیام کربلا شد صبرت

ای صبر علی! تو مادر امّیدی

در فضل، محیط بی‌کرانى، زینب!

 در صبر، بسیط آسمانى، زینب!

اى خورده به سینه‌ات مدال عظمت!

 بانوى همیشه قهرمانى، زینب!

اى آینه‌ی «یُذهِب عنکم»! زینب!

 در روى تو صبر را تجسّم، زینب!

ارکان تو صبر و عصمت و عشق و صفاست

 اى کعبه‌ی پوشیده‌ی دوّم! زینب!