خدایا مشکل از کار منِ مشکل‌گشا وا کن

بُوَد درمان من زهرا، مرا مهمان زهرا کن

اجل از بعد زهرا منتظر بودم که برگردی

بیا امشب علی را بین شهر کوفه پیدا کن

از چشم تر فاطمه طاقت رفته

تا کرب و بلا خروش غربت رفته

آنجا سخن از بی‌کفنی نیست فقط

پیراهن خورشید به غارت رفته

بهشت را مبر از خانه ناگهان بانو

برای بی کسیِ فاطمه بمان بانو

به جان دختر مظلومه‌ات مرو از دست

مَساز اشک یتیمانه را روان بانو

سرخوشم از باده‌ای که یار دستم می‌دهد جام اشکی که سحر دلدار دستم می‌دهد

همرهان بار سفربستند ومن جا مانده‌ام گفتم آخر روسیاهی کار دستم می‌دهد

هرگز ندیده چشم فلک چون تو دلبری

پور حسین فاطمه و روح پروری

لب وا کنم به مدح کدامین صفات تو

کز حدّ وهم و فهمِ خلائق، تو برتری

ای قبلۀ نمازگذاران آسمان 

ای خلق عالمت به سر سفره میهمان 

 هجر تو کرده قامت اسلام را کمان 

الغوث یا بن فاطمه الغوث الامان 

عجل علی ظهورک یا صاحب الزمان

امشب بهشت را به تماشا گذاشتند

امشب نمک به سفرۀ دنیا گذاشتند

امشب به روی دامن نرجس از آسمان

ماهی به نام مهدی زهرا گذاشتند

امشب به خانۀ حسن عسگری برو

چون راه را برای همه واگذاشتند

ای که از طلعت تو شمس و قمر آشفته

شب پریشان شده، دامان سحر آشفته

جوهر از وسعت اوصافِ تو لب خشکیده

و به توصیف تو ارکان هنر آشفته

رحمه الواسعه‌ای، عرش خدا مسند توست

به کران تو بلندای نظر آشفته

روی سر سایۀ رحمان و رحیم افتاده

به سوی کوچۀ دل راه کریم افتاده

میکده باز شده مستی‌ام آغاز شده

بر مشام دل دیوانه شمیم افتاده

ای همۀ کون و مکان مست تو

قوّت و قدرت همه در دست تو

ای نَفَسَت آیۀ توحید ما

عزّت و حکمت همه پا بست تو