ما راه از سر گرفتیم

تا کربلا پر گرفتیم

هر حاجتی هم گرفتیم

از پشت این در گرفتیم

در رأس آن کربلا را

خواندیم و آخر گرفتیم

قول بهشت برین را

از دیدۀ تر گرفتیم

اصلاً چه حاجت به جنت

وقتی فراتر گرفتیم

درس شهامت، شهادت

از پای منبر گرفتیم

در مجلس روضه‌خوانی

رزق مکرر گرفتیم

این فخر دنیا و عقباست:

عنوان نوکر گرفتیم

ما بدترین نوکرانیم

هرچند بهتر گرفتیم

از دست‌های ابالفضل

مزد مقرر گرفتیم

احساس عشقی که داریم

از یاس پرپر گرفتیم

ذکر شه کربلا را

با اذن مادر گرفتیم

تنها مسیر نجات است

«راهی که از سر گرفتیم»