کودکی باغی از ریاحین است

آسمانش ستاره‌ آذین است

کودکی فصل خوب خاطره‌هاست

و پر از روز‌های شیرین است

روز‌هایی شبیه یک رویا

مملو از خواب‌های رنگین است

ولی انگار خاطرات شما

راوی زخم‌‌های دیرین است

توی تصویر چار سالگی‌ات

کودکی بغض کرده، غمگین است

با سؤالی که ذبح شش ماهه

راه و رسم کدام آیین است؟

یا سؤالی شبیه اینکه چرا

عمه پیشانی‌اش پر از چین است؟

چه بگویم؟ خودت که می‌دانی

روضۀ قتلگاه سنگین است

دست‌هایی که می‌‌رود بالا

دست‌هایی که رو به پایین است