پایان کعبه، کرب و بلا بود راه ما
آری حسین می‌دهد آخر پناه ما
خون خدا به کرب و بلا بود و حاجیان
در راه کعبه، وای بر این اشتباه ما
در خاک کربلا چو رسیدیم از شرف
جبریل کرد بال ملک، فرش راه ما
هر قطره‌ای عرق، ملکی شد که تا به حشر
می‌خواهد از خدا که ببخشد گناه ما
ما با حسین در غم اکبر گریستیم
این اشک و آستین پر ز خون، گواه ما
چون هاله‌ای که حلقه زند گرد روی ماه
در حلقه محاصره افتاد شاه ما
یا رب به خیمه‌های پر از آتش حسین
یارب به آن سپاه شه بی سپاه ما
تا می‌وزد، به تربت او باد صبحدم
تا می‌کند طواف درش مهر و ماه ما
ظل حسین بر سر ما مستدام باد
وندر پناهگاه حسینی پناه ما
نبی ما محمد گاه گاهی
به اقلیم یمن بودش نگاهی
ندانم اندر آن صحرا چه دیدی
کزو بوی خدا را میشنیدی
آمد آن عید همایون فر فرخ دستور
که زمین غرق نشاط است و زمان موج سرور
همه ذرات جهان رقص کنان چرخ زنان
همه آفاق پر از ولوله و شور نشور
ای که در پیکر خونین شریعت، جانی
جان فدای تو که هم جانی و هم جانانی
کشتۀ راه خدا، سید و شاه شهدا
افتخار بشر و تاج سر انسانی
بوی بهشت می‌وزد از کربلای تو
ای کشتهای که جان دو عالم فدای تو
دیوانهوار، آمدهام تا به قتلگاه
وقتی به استغاثه شنیدم، صدای تو
نقدینهای که داشتم از اشک و خون دل
تقدیم کرد، دیده به گنبدنمای تو
پایان کعبه، کرب و بلا بود راه ما
آری حسین می‌دهد آخر پناه ما
خون خدا به کرب و بلا بود و حاجیان
در راه کعبه، وای بر این اشتباه ما
در خاک کربلا چو رسیدیم از شرف
جبریل کرد بال ملک، فرش راه ما
هر قطره‌ای عرق، ملکی شد که تا به حشر
می‌خواهد از خدا که ببخشد گناه ما
ما با حسین در غم اکبر گریستیم
این اشک و آستین پر ز خون، گواه ما
چون هاله‌ای که حلقه زند گرد روی ماه
در حلقه محاصره افتاد شاه ما
یا رب به خیمه‌های پر از آتش حسین
یارب به آن سپاه شه بی سپاه ما
تا می‌وزد، به تربت او باد صبحدم
تا می‌کند طواف درش مهر و ماه ما
ظل حسین بر سر ما مستدام باد
وندر پناهگاه حسینی پناه ما
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
