آهم برای آینه داری که گم شده است
یاری که گم شده است، دیاری که گم شده است
تقویم‌ها خزان به خزان زرد می‌شوند
در جستجوی بوی بهاری که گم شده است
ای مهربان چگونه بگردم بدون تو
دنبال دانه‌های اناری که گم شده است
آرام‌تر بخوان که نلرزد به روی اسب
این بیت را به گوش سواری که گم شده است:
ترسم ز دشت کرب و بلا سر در آوریم
در حین جستجوی مزاری که گم شده است
برپا شده است در دل من خیمۀ غمی
جانم! چه نوحه و چه عزا و چه ماتمی
عمری است دلخوشم به همین غم که در جهان
غیر از غمت نداشته‌ام یار و همدمی
دلم گرفته، هوای بهار کرده دلم
هوای گریۀ بی اختیار کرده دلم
رها کن از لب بام آن دو بافه گیسو را
هوای یک شب دنباله‌دار کرده دلم
می‌شود باز پرده‌ای دیگر
پرده‌ای سرخ، پرده‌ای پرپر
پرده‌ای، در میان آتش و دود
پرده‌ای، در میان خاکستر
ای فدای تو هم دل و هم جان
منم آنک حماسه‌ای دیگر
آهم برای آینه داری که گم شده است
یاری که گم شده است، دیاری که گم شده است
تقویم‌ها خزان به خزان زرد می‌شوند
در جستجوی بوی بهاری که گم شده است
ای مهربان چگونه بگردم بدون تو
دنبال دانه‌های اناری که گم شده است
آرام‌تر بخوان که نلرزد به روی اسب
این بیت را به گوش سواری که گم شده است:
ترسم ز دشت کرب و بلا سر در آوریم
در حین جستجوی مزاری که گم شده است
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
