شبی که نام تو در باور زمین گل کرد
کسی نگفت «چرا زخم ما چنین گل کرد؟»
دوبارۀ مزرعه کربلا شکوفا شد
دوباره پینۀ دستان خوشه‌چین گل کرد
ببین چگونه زنی شیون از دلش جوشید
ببین چگونه ترک‌های زخم دین گل کرد
دوباره می‌رسد امروز مردی از ره شام
که سجده‌های وی از سینۀ زمین گل کرد
به یاد خیمۀ آتش، بیاد روز عطش
نگاه شعر من از زخمی آتشین گل کرد
به یاد غیرت مردان روز عاشورا
به یاد هیبت مردی که روی زین گل کرد
تمام خاطره‌هایم، تمام زخم دلم
دوباره تازه شد و روز اربعین گل کرد
کنار سینه زنها قرص ماه است
بساط چای و نذری روبراه است
ولیکن یادمان باشد همیشه
درون تکیهها غیبت گناه است
پلاک و داربست و شال و پرچم
بساط چای و تکیه، اندکی غم
چنان سرگرم بودم با رفیقان
نفهمیدم تو را ماه محرم
هنوز میچکد از چشم آسمان آتش
زمین و هر چه در آن میکشد فغان آتش
صدای طبل عزا بین کوچه میپیچد
دوباره سنج و دهل بسته بر دهان آتش
کیستی ای کوهترین مردها؟
گمشده در جوهرهات دردها
چشم فلک، منتظر گام تو
جن و ملک ریزهخور نام تو
شبی که نام تو در باور زمین گل کرد
کسی نگفت «چرا زخم ما چنین گل کرد؟»
دوبارۀ مزرعه کربلا شکوفا شد
دوباره پینۀ دستان خوشه‌چین گل کرد
ببین چگونه زنی شیون از دلش جوشید
ببین چگونه ترک‌های زخم دین گل کرد
دوباره می‌رسد امروز مردی از ره شام
که سجده‌های وی از سینۀ زمین گل کرد
به یاد خیمۀ آتش، بیاد روز عطش
نگاه شعر من از زخمی آتشین گل کرد
به یاد غیرت مردان روز عاشورا
به یاد هیبت مردی که روی زین گل کرد
تمام خاطره‌هایم، تمام زخم دلم
دوباره تازه شد و روز اربعین گل کرد
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
