بود لبریز از می توحید جامت یا حسین  

تا شهادت ریخت شهد خود به کامت یا حسین

ای که دیدی هر بلا در کربلا، گفتی بلی  

بود سرشار از ولای دوست جامت یا حسین

چهارده قرن است، خون معجز نمایی می‌کند  

در شگفتم من ز اعجاز پیامت یا حسین

بر سر هیهات مناالذله سرها می‌دهند  

جان به قربان تو و شور کلامت یا حسین

واژۀ تسلیم در فرهنگ تو معنا نداشت  

نیست سازش با ستمگر در مرامت یا حسین

اصل آزادی، بنای دین و بنیان شرف  

مانده بر جا تا قیامت، از قیامت یا حسین

گرچه افتادی ز پا، ‌اما به پا برخاستند  

عالم و آدم، به پاس احترامت یا حسین

بر سر نی شد سرت، تا آنکه ماند سرفراز
بر فراز تاریک تاریخ، نامت یا حسین